Skończyłem 30 lat za dwa miesiące. Oprócz nostalgii za grami wideo, w które grałem, gdy byłem młodszy, ostatnio dużo myślałem o tym, co to oznacza dla mnie w tym momencie mojej kariery. To myślenie doprowadziło mnie do wielu wspomnień o starszych współpracownikach, z którymi pracowałem w przeszłości, którzy zrobili wszystko, aby przypomnieć mi, że byłem młodszy od nich.
To, co sugerowali, było dwojakie. Nie tylko próbowali mi powiedzieć, że jestem mniej doświadczony niż oni, ale także starali się przekonać do siebie, że jestem mniej wykwalifikowany. Postanowiłem nigdy nie być tą osobą, bez względu na mój wiek. Aby mieć pewność, że nigdy nie będziesz tą osobą, przedstawiłem kilka symptomów w nadziei, że uda ci się złapać, zanim będzie za późno.
1. Naśmiewasz się z ich żargonu (chociaż regularnie go używasz)
Ok, rozumiem. Istnieje wiele popularnych aplikacji na smartfony, których nie rozumiem, a nawet akronimy, które sprawiają, że mam wrażenie, że mam 100 lat. Jest całkowicie rozsądne, jeśli po prostu nie jesteś na bieżąco z tym, co lubią robić Twoi młodsi współpracownicy i jak wolą się komunikować.
Nie daje to jednak licencji na wyśmiewanie się z tego. To, co sprawia, że jesteś jeszcze większym palantem, to celowe niewłaściwe wypowiadanie się o tych rzeczach, tylko po to, aby dostać się pod ich skórę. Choć może to być zabawne, gdy po raz pierwszy określisz Snapchata jako „SnortChip”, staje się dość zmęczony, jeśli będziesz kontynuował szaradę, zwłaszcza jeśli twoi koledzy poświęcili ci czas, aby opowiedzieć ci o tym, co się dzieje.
Wiesz, że odczuwasz frustrację, gdy rodzice pytają cię (po raz setny), jak załączyć plik do wiadomości e-mail, a następnie obwiniasz ich brak wiedzy o byciu „starym” - tak możesz sprawiać, że koledzy czują się, gdy robisz te komentarze.
2. Przesłuchujesz ich, gdy nie otrzymają jednego z twoich referencji
Uwielbiam dobry żart tak samo jak każdy inny, kiedy jestem w pracy. Ale czasami po prostu nie lądują tak, jak początkowo sądziłeś. Kiedy Twój żart lub historia się odwracają, ponieważ odniesienia do ciebie są trochę przestarzałe, może to być ogromny cios dla twojego ego.
I chociaż możesz całkowicie być smutny (i czuć się trochę bliżej śmierci), nie oznacza to, że możesz spędzać nieskończoną ilość czasu i energii na przesłuchiwanie swoich kolegów o tym, jak prawdopodobnie nie rozumieli, co mówiłeś . Boże, czy oni nie wiedzą, o ile lepsze są moje nostalgiczne programy z dzieciństwa niż ich nostalgiczne programy?
Nawet jeśli próbujesz tylko powiedzieć, że jesteś smutny, że nikt inny nie uzyskał referencji, szanse są wysokie, zamiast tego okazujesz się protekcjonalny z powodu sposobu, w jaki wyrażasz swój punkt widzenia. Wszyscy zgodzimy się, że nasze programy z dzieciństwa, zabawki i muzyka zawsze zajmą szczególne miejsce w naszych indywidualnych sercach - i nikim innym.
3. Zawsze mówisz o tym, jak trudniej było w twoim dniu
Oto kolejny, z którego jestem całkowicie empatyczny. Łatwo jest spojrzeć na swoją obecną przestrzeń biurową, sprzęt, a nawet przekąski w kuchni i pomyśleć o tym, czego nie miałeś na początku kariery. Mój pierwszy komputer roboczy ważył około 50 funtów, miał monitory, które raniły mnie w oczy, gdybym patrzył na nie dłużej niż 20 minut naraz, i e-maile, które potrzebowałem, aby wyjść jak najszybciej, które czasami decydowały: „Nie, nie czuję się jak wysłanie do twojego klienta. ”I przyznaję, fajnie jest wspominać te czasy, szczególnie z moimi byłymi kolegami.
Ale to, czego się nauczyłem, to rozmawianie z młodszymi współpracownikami na temat „tego, jak dobrze sobie radzą z mlekiem organicznym i ergonomicznym krzesłem”, to szybki sposób, aby ludzie spojrzeli na ciebie i pomyśleli: „Co jest nie tak z tym facetem ? Czy wierzy, że urodził się w latach dwudziestych XX wieku? ”. Całkiem w porządku (i zalecane) jest oferowanie samorodków mądrości, gdy poprosą o to młodsi koledzy. Jeśli jednak zwracasz na to uwagę w wyniku jakiejś błędnej próby sprawienia, że twoi współpracownicy poczują się wdzięczni, prawdopodobnie nadszedł czas, aby przemyśleć swoje pożywienie w porze lunchu.
Mogę wczuć się w każdego, kto ma wrażenie, że jest starszym mężem stanu lub kobietą w swoim zespole. Nie zawsze łatwo jest się rozejrzeć i poczuć, że jesteś daleko w tyle i po prostu nigdy nie nadrobisz zaległości.
Nie zapominaj jednak o tym, że to ty robisz to sam. O ile nie pracujesz z najbrzydszymi ludźmi na powierzchni ziemi, istnieje prawdopodobieństwo, że jesteś powodem, dla którego czujesz się tak stary. Z tego powodu ważne jest właściwe radzenie sobie z niepewnością. Właściwy sposób to zaakceptowanie faktu, że nie masz już dwudziestki lub (i!) Uznanie tego, czego nie wiesz, i praca nad uzupełnieniem istotnych braków.
