Bluetooth szybko stał się najpopularniejszym sposobem korzystania z bezprzewodowego dźwięku przez głośniki i słuchawki. Jednak jeden problem, który niektórzy mają w odniesieniu do Bluetooth i ogólnej redukcji jakości dźwięku. Są tacy, którzy uważają, że - z punktu widzenia wierności dźwięku - zawsze lepiej wybrać jedną z bezprzewodowych technologii Wi-Fi, takich jak AirPlay, DLNA, Play-Fi lub Sonos. Chociaż przekonanie to jest generalnie poprawne, korzystanie z Bluetooth jest czymś więcej, niż mogłoby się wydawać.
Bluetooth nie został pierwotnie stworzony do rozrywki audio, ale do łączenia słuchawek telefonicznych i zestawów głośnomówiących. Został również zaprojektowany z bardzo wąskim pasmem, co zmusza go do zastosowania kompresji danych do sygnału audio. Chociaż może to być całkiem dobre dla rozmów telefonicznych, nie nadaje się idealnie do odtwarzania muzyki. Co więcej, Bluetooth może stosować tę kompresję na zasadzie kompresji danych, która może już istnieć, na przykład z cyfrowych plików audio lub źródeł przesyłanych strumieniowo przez Internet. Ale jedną ważną rzeczą do zapamiętania jest to, że system Bluetooth nie musi składać wniosku ta dodatkowa kompresja. Dlatego:
Wszystkie urządzenia Bluetooth muszą obsługiwać SBC (oznacza kodowanie pasma dolnego złożoności). Jednak urządzenia Bluetooth mogą również obsługiwać opcjonalne kodeki, które można znaleźć w specyfikacji profilu A2DP (Advanced Audio Distribution Profile) Bluetooth. Dostępne są następujące opcjonalne kodeki: MPEG 1 i 2 Audio (MP2 i MP3), MPEG 3 i 4 (AAC), ATRAC i aptX. Aby wyjaśnić kilka z nich: Znany format MP3 jest w rzeczywistości MPEG-1 Layer 3, więc MP3 jest objęty specyfikacją jako opcjonalny kodek. ATRAC to kodek, który był używany głównie w produktach Sony, w szczególności w formacie nagrywania cyfrowego MiniDisc.
Rzućmy okiem na kilka linii z arkusza specyfikacji A2DP, który można znaleźć jako dokument PDF na Bluetooth.org.
4.2.2 Opcjonalne kodeki
Urządzenie może również obsługiwać opcjonalne kodeki, aby zmaksymalizować jego użyteczność. Gdy oba kody SRC i SNK obsługują ten sam opcjonalny kodek, ten kodek może być używany zamiast obowiązkowego kodeka.
W tym dokumencie SRC odnosi się do urządzenia źródłowego, a SNK odnosi się do urządzenia sink (lub docelowego). Tak więc źródłem będzie Twój smartfon, tablet lub komputer, a zlew będzie głośnikiem Bluetooth, słuchawkami lub odbiornikiem.
Oznacza to, że Bluetooth niekoniecznie musi dodać dodatkową kompresję danych do materiału, który jest już skompresowany. Jeśli zarówno urządzenie źródłowe, jak i urządzenie sink obsługują kodek używany do kodowania oryginalnego sygnału audio, dźwięk może być przesyłany i odbierany bez zmian . Tak więc, jeśli słuchasz plików MP3 lub AAC zapisanych na smartfonie, tablecie lub komputerze, Bluetooth nie musi obniżać jakości dźwięku, jeśli oba urządzenia obsługują ten format.
Ta zasada odnosi się również do usług radia internetowego i strumieniowego przesyłania muzyki, które są zakodowane w formacie MP3 lub AAC, który obejmuje wiele z dostępnych obecnie. Jednak niektóre serwisy muzyczne badają inne formaty, na przykład sposób, w jaki Spotify używa kodeka Ogg Vorbis. Ponieważ ogólna przepustowość łącza internetowego rośnie z czasem, możemy spodziewać się coraz lepszych opcji w najbliższej przyszłości.
Ale według Bluetooth SIG, organizacji, która licencjonuje Bluetooth, kompresja jest na razie normą. Dzieje się tak głównie dlatego, że telefon musi mieć możliwość przesyłania nie tylko muzyki, ale także dzwonków i innych powiadomień związanych z połączeniem. Mimo to nie ma powodu, aby producent nie mógł przełączyć się z formatu SBC na kompresję MP3 lub AAC, jeśli obsługuje go urządzenie odbierające Bluetooth. Tak więc powiadomienia miałyby zastosowaną kompresję, ale natywne pliki MP3 lub AAC przechodziłyby niezmienione.
A co z aptX?
Jakość dźwięku stereo przez Bluetooth poprawiła się z czasem. Każdy, kto jest świadomy tego, co się dzieje w Bluetooth, słyszał o koderze aptX, który jest sprzedawany jako uaktualnienie do wymaganego kodeka SBC. Roszczenia do sławy aptX to możliwość dostarczenia "podobnej do CD" jakości dźwięku za pośrednictwem bezprzewodowej technologii Bluetooth. Pamiętaj tylko, że zarówno urządzenie źródłowe, jak i zlewozmywak Bluetooth muszą obsługiwać kodek aptX w celu uzyskania korzyści. Ale jeśli odtwarzasz materiał MP3 lub AAC, producent może być lepiej wykorzystując natywny format oryginalnego pliku audio bez dodatkowego ponownego kodowania przez aptX lub SBC.
Większość produktów audio Bluetooth nie jest budowana przez firmę, której pracownicy noszą markę, ale przez ODM (oryginalnego producenta), o którym nigdy nie słyszałeś. A odbiornik Bluetooth zastosowany w produkcie audio prawdopodobnie nie został wyprodukowany przez ODM, ale przez innego producenta. Ci, którzy byli w branży, dowiadują się, że bardziej złożony jest produkt cyfrowy i jeśli pracuje nad nim więcej inżynierów, tym bardziej prawdopodobne jest, że nikt nie wie wszystko o tym, co naprawdę dzieje się wewnątrz urządzenia. Jeden format może być łatwo transkodowany na inny, i nigdy byś tego nie wiedział, ponieważ prawie żadne urządzenie odbierające Bluetooth nie powie Ci, jaki jest format przychodzący.
CSR, firma będąca właścicielem kodeku aptX, twierdzi, że sygnał audio z obsługą aptX jest dostarczany w sposób przezroczysty przez łącze Bluetooth. Chociaż aptX to rodzaj kompresji, powinien działać w sposób, który nie wpływa znacząco na wierność dźwięku (w przeciwieństwie do innych metod kompresji). Kodek aptX wykorzystuje specjalną technikę redukcji szybkości transmisji bitów, która replikuje całą częstotliwość dźwięku, jednocześnie umożliwiając bezprzewodowe przesyłanie danych przez bezprzewodową "rurkę".Szybkość transmisji danych jest równa szybkości muzycznej płyty CD (16-bit / 44 kHz), dlatego firma identyfikuje aptX z dźwiękiem podobnym do CD.
Ale ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że każdy krok w łańcuchu audio wpływa na wyjście dźwięku. Kodek aptX nie może zrekompensować niższej jakości słuchawek / głośników, plików / źródeł audio o niższej rozdzielczości ani różnych możliwości przetworników cyfrowo-analogowych (DAC) w urządzeniach. Należy również wziąć pod uwagę środowisko odsłuchowe. Jakiekolwiek zyski wynikające z Bluetootha za pomocą aptX mogą być zasłaniane przez hałas, na przykład przez uruchamianie urządzeń / HVAC, ruch pojazdów lub rozmowy w pobliżu. Mając to na uwadze, warto wybrać głośniki Bluetooth oparte na funkcjach i słuchawkach opartych na komforcie, a nie na kompatybilności z kodekami.
Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że chociaż Bluetooth (tak jak jest to powszechnie stosowane) obniża jakość dźwięku (w różnym stopniu), nie musi. Od producentów urządzeń zależy przede wszystkim korzystanie z technologii Bluetooth w sposób, który w najmniejszym stopniu wpływa na jakość dźwięku - a najlepiej wcale. Następnie trzeba wziąć pod uwagę, że subtelne różnice między kodekami audio mogą być trudne do usłyszenia, nawet w naprawdę dobrym systemie. W większości przypadków Bluetooth nie będzie miał znaczącego wpływu na jakość dźwięku urządzenia audio. Ale jeśli kiedykolwiek masz zastrzeżenia i chcesz wyeliminować wszelkie wątpliwości, zawsze możesz cieszyć się muzyką, podłączając źródła za pomocą kabla audio.
