JBL Synchros S700 Przegląd słuchawek nausznych

Podobnie jak wszystkie inne aktywne słuchawki testowane przez marki Harman (w tym AKG i Harman Kardon), S700 ładuje się przez kabel USB-do-2,5 mm, zamiast standardowego kabla USB-do-micro USB używają najbardziej aktywne słuchawki . Jako często podróżujący, wahałbym się - mocno się wahaj - zakupić lub polecić słuchawki, które korzystają z niestandardowego przewodu do ładowania, którego nie można łatwo uzyskać w sklepie Best Buy lub Target lub RadioShack.

Na mojej głowie o rozmiarach 7-3 / 4, S700 czuł się trochę napięty, ale skórzane nauszniki rozdzielały nacisk na tyle dobrze, że mogłem używać słuchawek przez 90 minut jazdy po publicznym transporcie bez większych problemów z komfortem.

Aby włączyć LiveStage, wystarczy nacisnąć logo JBL na lewej słuchawce przez około sekundę. Usłyszysz pojedynczy sygnał dźwiękowy, który oznacza, że ​​LiveStage jest włączony. Naciśnij go ponownie, a usłyszysz dwa sygnały dźwiękowe wskazujące, że wróciłeś do trybu obejścia. Aby oszczędzać baterię, LiveStage automatycznie wyłącza się po kilku minutach braku sygnału.

JBL Synchros S700 Jakość dźwięku

Po uruchomieniu włączyłem LiveStage Thrasher Dream Trio , która łączy perkusistę Gerry'ego Gibbsa, pianistę Kenny'ego Barrona i basistę Ron Carter. (Nie, nie ma thrashu, jest to konserwatywne nagranie jazzowe, jakie kiedykolwiek słyszałeś.) Kiedy aktywowałem LiveStage, miałem natychmiastową negatywną reakcję - że "Nienawidzę przetwarzania HRTF!" czuję się często, gdy wypróbowałem podobne technologie. Na szczęście miałem właśnie wziąć kolejną filiżankę kawy - i zanim wróciłem do mojego kuchennego stołu, LiveStage poczuł się całkowicie komfortowo i naturalnie.

Bez LiveStage fortepian Barrona miał właściwości przestrzenne (chociaż nie właściwości tonalne) pianina zabawkowego utkwionego w mojej głowie. Dzięki LiveStage brzmiało to jak pełnowymiarowy fortepian na scenie wewnątrz małego klubu jazzowego … scena w mojej głowie. Wiem, że opis brzmi dziwnie, ale S700 zdecydowanie nie. Gibbs 'cuica na "Sunshower" brzmiał jakby był 10 lub 12 stóp za fortepianem i jak jego dźwięk odbijał się od niskiego sufitu klubu w Nowym Jorku.

Jedynym minusem, jaki mogłem znaleźć na LiveStage (do tej pory) było to, że dążył on (przynajmniej subiektywnie) do zmniejszenia pozornego poziomu dźwięków centralnie mieszanych w stosunku do bardziej twardych dźwięków w prawo lub w prawo. Jest to powszechny artefakt przetwarzania HRTF i istnieje argument, że jest to bardziej naturalny efekt niż nieprzetworzony dźwięk słuchawek. Nawet w nagraniach wokalnych takich jak James Taylor Mieszkaj w teatrze Beacon , lekkie pozorne zmniejszenie poziomu głosu Taylora nie przeszkadzało mi trochę. Po prostu myślałem, że powinienem to wskazać.

Nawiasem mówiąc, S700 nadal brzmi całkiem nieźle bez LiveStage, ale przegapisz LiveStage, gdy go nie ma. Jeśli więc bateria zgaśnie, nie tylko możesz uzyskać dźwięk, ale nadal możesz cieszyć się dźwiękiem, ale nie tak bardzo.

To, czego nie lubię w S700, może mieć lub nie mieć nic wspólnego z LiveStage. To bas, który brzmi zbyt głośno i słabo zdefiniowany. Wydaje mi się, że jest jakaś nierówność w odpowiedzi gdzieś w obszarze środkowym, między około 60 a 100 Hz.

Usłyszawszy Cartera o milionach nagrań i widząc go kilka razy, czuję, że mam pewne pojęcie o tym, jak powinien brzmieć, i to nie jest to. Artykulacja Cartera jest tak dobra, jak można uzyskać pionowy basista, a każda nuta jest precyzyjnie wyskubana i super czysta. Przez S700 dolna oktawa jego basu wydawała się zbyt pełna i na dole ciężka. Podczas solo Cartera w "Here Comes Ron", kiedy zszedł na niski poziom, brzmiało to jak zupełnie inny instrument, prawie jak z Foursem z Jimmy'm Garrisonem lub Aakaash Israni z Dawn of Midi.

Przyszło mi do głowy, kiedy słuchałem Mötley Crüe z "Girls Girls Girls", że ta basowa ciężkość może być decyzją głosową, by przeciwdziałać dodatkowej jasności, którą dodaje LiveStage. Niektórzy, którzy lubią dużo basu, mogą to naprawdę pokopać, ale tak jak uwielbiam LiveStage, bas jest po prostu zbyt napompowany i wypuszczony, by mi się podobało.

Widziałem negatywne komentarze na temat LiveStage, oczywiście, każdy ma prawo do ich opinii, zwłaszcza jeśli chodzi o słuchawki. Jak zauważyłem na tym blogu, naturalne jest, że ludzie reagują inaczej na ten sam algorytm przetwarzania HRTF. Ale po przeczytaniu niektórych z tych komentarzy muszę się zastanowić, czy:

A) Pisarz odrzucił go po prostu dlatego, że nie jest to dźwięk słuchawek, do którego przywykłB) Pisarz zrozumiał, co inżynierowie Harmana próbowali osiągnąćC) Pisarz miał jakiekolwiek wcześniejsze doświadczenia z przetwarzaniem HRTF. (Sprawdziłem.) Dokonałem przeglądu kilku procesorów HRTF powstałych w 1997 roku z procesora Virtual Listening Systems. Byłem dyrektorem ds. Marketingu w Dolby, gdy firma naciskała Dolby Headphone.

04 z 05

Pomiary JBL Synchros S700