Identyfikator SSID (identyfikator zestawu usług) jest nazwą podstawową skojarzoną z bezprzewodową siecią lokalną 802.11 (WLAN), w tym sieciami domowymi i publicznymi hotspotami. Urządzenia klienckie używają tej nazwy do identyfikowania i dołączania do sieci bezprzewodowych.
Załóżmy na przykład, że próbujesz połączyć się z siecią bezprzewodową w pracy lub szkole, do której dzwonisz guestnetwork , ale widzisz kilka innych w zasięgu, które nazywa się czymś zupełnie innym. Wszystkie wyświetlane nazwy są identyfikatorami SSID dla tych konkretnych sieci.
W domowych sieciach Wi-Fi router szerokopasmowy lub modem szerokopasmowy przechowuje SSID, ale umożliwia administratorom zmianę. Routery mogą rozgłaszać tę nazwę, aby pomóc klientom bezprzewodowym znaleźć sieć.
Jak wygląda SSID
Identyfikator SSID to rozróżniający wielkość znaków tekst, który może składać się z 32 znaków składających się z liter i / lub cyfr. W ramach tych zasad identyfikator SSID może cokolwiek powiedzieć.
Producenci routerów ustawiają domyślny identyfikator SSID dla urządzenia Wi-Fi, na przykład Linksys, xfinitywifi, NETGEAR, dlink Lub tylko domyślna . Ponieważ jednak identyfikator SSID można zmienić, nie wszystkie sieci bezprzewodowe mają taką nazwę standardową.
Jak urządzenia korzystają z identyfikatorów SSID
Urządzenia bezprzewodowe, takie jak telefony i laptopy skanują lokalny obszar w poszukiwaniu sieci nadających swoje identyfikatory SSID i wyświetlają listę nazw. Użytkownik może zainicjować nowe połączenie sieciowe, wybierając nazwę z listy.
Oprócz uzyskania nazwy sieci, skanowanie Wi-Fi określa również, czy w każdej sieci są włączone opcje zabezpieczeń sieci bezprzewodowej. W większości przypadków urządzenie identyfikuje zabezpieczoną sieć z symbolem blokady obok identyfikatora SSID.
Większość urządzeń bezprzewodowych śledzi różne sieci, do których przyłącza się użytkownik, a także preferencje połączeń. W szczególności użytkownicy mogą skonfigurować urządzenie, aby automatycznie łączyło sieci mające określone identyfikatory SSID, zapisując to ustawienie w swoich profilach.
Innymi słowy, po podłączeniu urządzenie zwykle pyta, czy chcesz zapisać sieć lub ponownie połączyć się automatycznie w przyszłości. Co więcej, możesz skonfigurować połączenie ręcznie, nawet bez dostępu do sieci (tzn. Możesz "połączyć się" z siecią z daleka, aby urządzenie znajdowało się w zasięgu, wie, jak się zalogować).
Większość routerów bezprzewodowych oferuje opcję wyłączenia rozgłaszania SSID w celu pozornego polepszenia bezpieczeństwa sieci Wi-Fi, ponieważ zasadniczo wymaga od klientów znajomości dwóch "haseł", identyfikatora SSID i hasła sieciowego. Jednak skuteczność tej techniki jest ograniczona, ponieważ dość łatwo "wyłowić" identyfikator SSID z nagłówka pakietów danych przepływających przez router.
Łączenie się z sieciami z wyłączoną transmisją SSID wymaga, aby użytkownik ręcznie utworzył profil z nazwą i innymi parametrami połączenia.
Problemy z identyfikatorami SSID
Rozważ konsekwencje funkcjonowania nazw sieci bezprzewodowych:
- Jeśli w sieci nie ma włączonych opcji zabezpieczeń sieci bezprzewodowej, każdy może się z nią połączyć, znając tylko identyfikator SSID.
- Używanie domyślnego identyfikatora SSID zwiększa prawdopodobieństwo, że inna pobliska sieć będzie miała tę samą nazwę, myląc klientów bezprzewodowych. Gdy urządzenie Wi-Fi wykryje dwie sieci o tej samej nazwie, będzie wolało i może próbować automatycznie łączyć się z tym, który ma silniejszy sygnał radiowy, co może być niepożądanym wyborem. W najgorszym przypadku dana osoba może zostać upuszczona z własnej sieci domowej i ponownie połączona z sąsiadem, który nie ma włączonej ochrony logowania.
- Identyfikator SSID wybrany dla sieci domowej powinien zawierać tylko ogólne informacje. Niektóre nazwy (np HackMeIfYouCan ) niepotrzebnie zachęcać złodziei do celowania w pewne domy i sieci nad innymi.
- SSID może zawierać publicznie widoczny obraźliwy język lub zakodowane wiadomości.
