Sieci ad-hoc to sieci lokalne (LAN), znane również jako sieci P2P, ponieważ urządzenia komunikują się bezpośrednio. Podobnie jak inne konfiguracje P2P, sieci ad-hoc mają zwykle niewielką grupę urządzeń znajdujących się bardzo blisko siebie.
Mówiąc inaczej, bezprzewodowa sieć ad-hoc opisuje tryb łączenia urządzeń bezprzewodowych ze sobą bez użycia centralnego urządzenia, takiego jak router, który przewodzi przepływ komunikacji. Każde urządzenie / węzeł podłączony do sieci ad-hoc przekazuje dane do innych węzłów.
Ponieważ sieci ad-hoc wymagają minimalnej konfiguracji i mogą być szybko wdrożone, mają sens, gdy wymagają złożenia małej, zwykle tymczasowej, taniej, całkowicie bezprzewodowej sieci LAN. Działają również dobrze jako tymczasowy mechanizm rezerwowy, jeśli sprzęt dla sieci w trybie infrastruktury zawodzi.
Ad-Hoc Korzyści i upadki
Sieci ad-hoc są oczywiście użyteczne, ale tylko pod pewnymi warunkami. Chociaż są łatwe do skonfigurowania i efektywnej pracy, do czego są przeznaczone, mogą nie być tym, co jest potrzebne w niektórych sytuacjach.
Co nam się podoba
- Bez potrzeby punktów dostępu, sieci ad-hoc stanowią tanią formę bezpośredniej komunikacji między klientem a klientem.
- Są łatwe w konfiguracji i zapewniają jeden z najlepszych sposobów komunikowania się z urządzeniami znajdującymi się w pobliżu w scenariuszach zależnych od czasu, gdy nie jest możliwe korzystanie z kabla, na przykład w nagłych sytuacjach medycznych.
- Sieci ad-hoc są często zabezpieczane ze względu na ich zazwyczaj tymczasowy lub improwizowany charakter. Bez kontroli dostępu do sieci, na przykład, sieci ad-hoc mogą być otwarte na ataki.
- Gdy liczba urządzeń w sieci ad-hoc jest stosunkowo niewielka, wydajność może być lepsza niż w przypadku większej liczby użytkowników podłączonych do zwykłej sieci.
Czego nie lubimy
- Urządzenia w sieci ad-hoc nie mogą wyłączać rozgłaszania SSID w taki sposób, w jaki mogą korzystać z urządzeń w trybie infrastruktury. Napastnicy zazwyczaj nie będą mieli trudności ze znalezieniem i połączeniem z urządzeniem ad-hoc, jeśli znajdą się w zasięgu sygnału.
- Wydajność spada, ponieważ liczba urządzeń rośnie w konfiguracji ad-hoc i zarządzanie nimi staje się coraz trudniejsze, gdy sieć powiększa się.
- Urządzenia nie mogą korzystać z Internetu, chyba że jedno z nich jest podłączone do Internetu i udostępnia je innym. Jeśli funkcja udostępniania Internetu jest włączona, klient wykonujący tę funkcję odczuje ogromne problemy z wydajnością, zwłaszcza jeśli istnieje wiele połączonych ze sobą urządzeń.
- Zarządzanie siecią ad-hoc jest trudne, ponieważ nie ma centralnego urządzenia, przez które przepływają wszystkie ruchy. Oznacza to, że nie ma jednego miejsca do odwiedzenia dla statystyk ruchu, implementacji zabezpieczeń itp.
- Jest kilka innych ograniczeń sieci ad-hoc, o których powinieneś wiedzieć.
Wymagania dotyczące tworzenia sieci ad-hoc
Aby skonfigurować bezprzewodową sieć ad-hoc, każda karta bezprzewodowa musi być skonfigurowana dla trybu ad-hoc zamiast trybu infrastruktury, który jest trybem używanym w sieciach, w których znajduje się urządzenie centralne, takie jak router lub serwer, który zarządza ruchem.
Ponadto wszystkie karty bezprzewodowe muszą korzystać z tego samego identyfikatora SSID (Service Set Identifier) i numeru kanału.
Bezprzewodowe sieci ad-hoc nie mogą łączyć przewodowych sieci LAN ani Internetu bez instalowania specjalnego gatewaya sieciowego.
