Peripheral Component Interconnect (PCI) to termin używany do opisania wspólnego interfejsu połączenia do podłączania urządzeń peryferyjnych komputera do płyty głównej komputera.
PCI była popularna w latach 1995-2005 i była najczęściej używana do łączenia kart dźwiękowych i kart sieciowych. PCI była również używana do podłączania kart graficznych do płyty głównej, ale wymagania graficzne z gier sprawiały, że nie nadaje się do tego użytku.
Nowoczesne komputery korzystają głównie z innych technologii interfejsu, takich jak USB lub PCI Express (PCIe). Niektóre komputery stacjonarne mogą mieć gniazda PCI na płycie głównej, aby zachować kompatybilność wsteczną, ale urządzenia, które kiedyś były podłączone jako karty rozszerzeń PCI, są teraz zintegrowane na płytach głównych lub podłączone przez inne złącza, takie jak PCIe.
PCI jest także skrótem dla innych terminów technologicznych, które nie mają nic wspólnego z Powiązanym łączem urządzeń peryferyjnych, jak wskaźnik możliwości protokołu, przerwanie sterowane programowo, Palm Computing, wskaźnik wywołania panelu, interfejs komputera osobistego , i więcej.
Inne nazwy dla PCI
PCI jest również nazywany magistralą PCI; magistrala jest określeniem ścieżki między komponentami komputera. Możesz również zobaczyć ten termin opisany jako Konwencjonalna PCI .
Jednak nie należy mylić PCI z PCI, co oznacza zgodność z kartami płatniczymi lub PCI DSS, co oznacza standard bezpieczeństwa danych dotyczących kart płatniczych .
Jak działa PCI?
Magistrala PCI umożliwia zmianę różnych urządzeń peryferyjnych podłączonych do systemu komputerowego, dzięki czemu umożliwia korzystanie z różnych kart dźwiękowych i dysków twardych.
Zwykle na płycie głównej znajdują się trzy lub cztery gniazda PCI. Dzięki PCI możesz odłączyć komponent, który chcesz zamienić i podłączyć nowy w gnieździe PCI. Lub, jeśli masz otwarty slot, możesz dodać kolejne urządzenie peryferyjne, takie jak drugi dysk twardy, do podwójnego rozruchu komputera lub specjalną kartę dźwiękową, jeśli masz do czynienia z muzyką.
Komputery mogą mieć więcej niż jeden typ magistrali obsługujących różne typy ruchu. Szyna PCI była używana zarówno w wersjach 32-bitowej, jak i 64-bitowej. PCI działa z częstotliwością 33 MHz lub 66 MHz.
Karty PCI
Karty PCI występują w kilku kształtach i rozmiarach zwanych współczynnikami kształtu. Pełnowymiarowe karty PCI mają długość 312 milimetrów. Krótkie karty mieszczą się w zakresie od 119 do 167 milimetrów, aby pasowały do mniejszych gniazd. Istnieją również inne warianty, takie jak kompaktowa PCI, Mini PCI, Low-Profile PCI i inne.
Karty PCI używają 47 pinów do podłączenia, a PCI obsługuje urządzenia, które używają 5 woltów lub 3,3 woltów.
Historia połączeń między urządzeniami peryferyjnymi
Oryginalnym autobusem, który dopuszczał karty rozszerzeń, był autobus ISA wynaleziony w 1982 roku na oryginalny komputer IBM PC, który był używany przez dziesięciolecia. Intel opracował magistralę PCI we wczesnych latach dziewięćdziesiątych. Zapewniało bezpośredni dostęp do pamięci systemowej dla podłączonych urządzeń poprzez most łączący się z magistralą FSB, a ostatecznie z CPU.
PCI 1.0 została wydana w 1992 r., PCI 2.0 w 1993 r., PCI 2.1 w 1995 r., PCI 2.2 w 1998 r., PCI 2.3 w 2002 r. I PCI 3.0 w 2004 r.
PCI stało się popularne, gdy Windows 95 wprowadził funkcję Plug and Play (PnP) w 1995 roku. Intel wprowadził standard PnP do PCI, co dało mu przewagę nad ISA. PCI nie wymagało zworek ani przełączników typu dip, takich jak ISA.
PCIe poprawiła się na PCI i ma wyższą maksymalną przepustowość magistrali systemowej, niższą liczbę pinów we / wy i jest fizycznie mniejsza. Został opracowany przez Intel i Arapaho Work Group (AWG). Stał się podstawowym interkonektem na poziomie płyty głównej dla komputerów PC do roku 2012 i zastąpił Accelerated Graphics Port (AGP) jako domyślny interfejs dla kart graficznych dla nowych systemów.
PCI-X jest podobną technologią do PCI. Stały do połączenia z urządzeniami peryferyjnymi eXtended, PCI-X poprawia przepustowość na 32-bitowej magistrali PCI dla serwerów i stacji roboczych.
