Wyobraź sobie eksplorację Pacyfiku i znalezienie drogi do domu Kurta Cobaina. Lub podróż pociągiem transsyberyjskim z Moskwy do Bangkoku. A może sześć miesięcy w naturze wędrując szlakiem Appalachów?
Brzmi jak coś, o czym zawsze marzyłeś? Może czas na urlop.
Tradycyjnie sabbatical obejmuje przerwę w pracy, przyznaną przez twojego pracodawcę, a po wzięciu wspólnie uzgodnionego czasu wolnego wracasz na swój koncert od 9 do 5. Ale urlop nie zawsze musi wyglądać tradycyjnie. Oto, w jaki sposób trzy kobiety postanowiły poświęcić czas dla siebie i korzyści z kariery, jakie z tego czerpały, a także o czym pomyśleć, jeśli chcesz wziąć własny urlop.
The Inkling
Po 60-godzinnym tygodniu pracy i radzeniu sobie z „zawirowaniami w życiu osobistym”, Molly Borchers, 27-letnia specjalistka od PR była zmęczona odczuwaniem „wyczerpania, braku motywacji i wyczerpania”. Szukała porady u doradcy, który zasugerował sporządziła listę wszystkich rzeczy, których pragnęła w swoim życiu - żadnych ograniczeń ani granic tego, co było możliwe.
Po zakończeniu ćwiczenia zdała sobie sprawę, że „doświadczenia były dla mnie o wiele ważniejsze niż rzeczy”, mówi. „Pisząc listę, zdałem sobie sprawę, że naprawdę chciałem żyć … Dosłownie spałem za kierownicą, krocząc drogą życia z autopilota z prędkością warp, ale nie mogąc zobaczyć, co jest przede mną.” Borchers zdecydował że przerwa w pracy, w postaci sześciotygodniowej wędrówki po Hawajach i północno-zachodnim Pacyfiku, była w porządku.
Erin Gabrielson, 31-letnia PsyD, postanowiła wziąć urlop naukowy z podobnych powodów. Czując się wypalona, zmęczona i niezadowolona z opieki medycznej po ukończeniu doktoratu z psychologii klinicznej, wiedziała: „Nie chciałam zaczynać kariery z takim nastawieniem i uczuciami, jakie miałam, zanim skończyłam studia”. Początkowo Gabrielson planował podróż transsyberyjską, a następnie wspinaczkę na Mt. Obóz podstawowy Everest w Nepalu, a następnie kolejne podróże w Indiach i Bangladeszu. Ale jej 12-miesięczny plan w końcu wydłużył się do 25 miesięcy, z pewnym doświadczeniem w Europie, wędrówkami po wschodnim wybrzeżu USA, autostopem w Ameryce Środkowej, kilkoma wizytami w domu i ostatnią podróżą po USA
Ale wzięcie urlopu nie musi być tylko skutkiem wypalenia. Może to być także czas, aby świadomie osiągnąć swoje cele. W swoim życiu byłem gotowy odejść z pracy i postanowiłem wziąć trochę wolnego, zanim zacznę nowy koncert, aby osiągnąć cel, który zawsze miałem - wędrować Szlakiem Appalachów z moim chłopakiem. Po drodze naszej kariery wiedziałem, że im bardziej opóźniamy podróż, tym mniej prawdopodobne jest, że się wydarzy. Uznaliśmy, że czas jest odpowiedni, więc wybraliśmy go.
Co będę z tego mieć?
Więc, oprócz powracania z opowieściami, które sprawią, że Twoi znajomi będą zazdrośni i sprawdzania celów z listy życzeń, czy sabbatyki oferują inne wymierne korzyści?
Jednym słowem tak. Wszyscy trzej odkryliśmy, że urlop naukowy był szansą na dostosowanie, zmianę nastawienia i odświeżenie się do następnej fazy naszego życia. Przed urlopem Borchers postanowiła nie wracać do tradycyjnego miejsca pracy, ale zamiast tego założyć własną firmę konsultingową. A jej urlop naukowy, mówi, „zdecydowanie odświeżył moje ambicje. Po powrocie do domu uderzyłem mocno w ziemię i szybko zbudowałem bazę klientów. ”
Chociaż Gabrielson jest w zupełnie innej dziedzinie, ma takie same odczucia. „Uważam, że znów jestem odnowiony i podekscytowany moją pracą - tego właśnie miałem nadzieję.”
Przed wyjazdem pracowałem na pełny etat, prowadziłem małą firmę i freelancing po pracy. Miałem zbyt wiele zobowiązań i często byłem przytłoczony. Ale na szlaku nie miałem wiele do roboty poza wędrówkami i kontaktami towarzyskimi. Przerwanie czasu pozwoliło mi czuć się komfortowo we własnej skórze, a nie tylko stale osiągać lub robić. Ponieważ miałem czas tylko myśleć i marzyć, zostawiłem swój urlop naukowy z jasnymi priorytetami na temat tego, co trzeba zmienić w moim życiu po powrocie do domu.
Implikacje zawodowe
To powiedziawszy, niektórzy mogą ulec pokusie, aby pomyśleć, że urlop naukowy jest w istocie samobójstwem zawodowym. W końcu wydaje się, że każda porada dotycząca pracy i życiorysu ma na celu zatarcie luk w życiorysach. Jak zatem wygląda czas wolny dla przyszłego pracodawcy?
Gabrielson, którego urlop zakończył się ponad dwa lata, mówi: „Powrót do mojej kariery nie był trudny, z wyjątkiem konieczności ponownego zapoznania się z niektórymi technicznymi aspektami mojej pracy, które się zmieniły”.
W rzeczywistości przypisuje jej urlop naukowy za pomoc w uzyskaniu jej obecnej pozycji jako stypendysta psychologii w Dziecięcym Narodowym Centrum Medycznym. Podczas gdy zwykle czekała, aż ankieter przyniesie jej czas wolny (szczegółowo opisała to w sekcji „Doświadczenia życiowe” w swoim życiorysie), jej ankieterzy konsekwentnie chcieli wiedzieć, jak jej urlop odniósł się do jej kariery i obowiązków na stanowisku. Ogólnie rzecz biorąc, stwierdziła, że „ludzie ogólnie reagowali dobrze, ale im bardziej zainteresowani byli urlopem, tym bardziej byli zainteresowani mną jako kandydatem w ogóle”.
To powiedziawszy, przyznaje również, że niektórzy pracodawcy byliby sceptyczni wobec jej przedłużonego czasu wolnego. „Wiem, że nie otrzymałem wywiadu na stanowiska, na które aplikowałem, ponieważ wziąłem wolne” - mówi. Ale to było w porządku - ważniejsze było znalezienie dopasowania kulturowego w miejscu pracy. „Nie chciałabym pracować w miejscu, które nie szanuje i nie cieszy się z moich sabatycznych doświadczeń” - wyjaśnia.
Jeśli chodzi o mnie, przeszedłem na stanowisko, którego nigdy bym sobie nie wyobrażał, ale to odpowiada mojej nowej jasności co do moich osobistych i zawodowych celów - teraz pracuję jako Project Manager w prywatnej firmie medialnej w Afganistanie. Wątpię, czy mój urlop miał coś wspólnego z tym, dlaczego firma mnie zatrudniła, ale wiem, że mój czas na szlaku pomógł mi zrozumieć, czego chciałem. Zwiększyło to także moją odporność. Tak więc, kiedy mam trudny dzień w pracy - powiedzmy, że istnieje zagrożenie bezpieczeństwa lub po prostu nie jestem w stanie przekazać moich pomysłów w innym kontekście kulturowym - nie jestem sparaliżowany. Mogę zacisnąć zęby i nadal załatwić sprawę.
Gotowi do startu start
Co więc zrobić, jeśli rozważasz urlop?
Po pierwsze, praktyczne rzeczy: pieniądze. Chociaż istnieją programy stypendialne, które mogłyby opłacić twoją podróż, Borchers, Gabrielson i ja wszyscy sfinansowaliśmy nasze sabbatyki. Gabrielson mówi: „Miałem mnóstwo długów na kredyty studenckie i musiałem poświęcić się, aby wziąć rok (który zamienił się w dwa lata), ale wcześnie stało się dla mnie jasne, że każdy może oderwać się od kariery - i prawdopodobnie powinieneś - po prostu chcesz to zrobić. ”
To powiedziawszy, dobrze jest wcześniej zaoszczędzić jak najwięcej pieniędzy. Oszczędzałam na deszczowy dzień i w końcu zdecydowałam się zarobić część moich oszczędności. Chociaż początkowo myślałem, że wykorzystam te pieniądze na zaliczkę na dom, wiedziałem, że żałuję, że nie poświęciłem czasu na zainwestowanie w siebie. Jak ujmuje to Borchers: „Czułem, że potrzebuję przerwy i jasności życia bardziej niż potrzebowałem pieniędzy na moim koncie oszczędnościowym”.
Następnie wiedz, że tak szybko, jak pojawia się potrzeba podjęcia urlopu naukowego, pojawiają się wątpliwości i wymówki, nie tylko od twoich własnych obaw przed pieniędzmi i karierą, ale także od reakcji innych ludzi na twoją decyzję. „Wiele osób, które znały mnie zawodowo, myślało, że jestem szalony, niepoważny lub po prostu bardzo uprzywilejowany, że mogę wziąć wolne zaraz po ukończeniu szkoły” - mówi Gabrielson. Znalezienie systemu wsparcia może być trudne, zwłaszcza jeśli nie znasz nikogo, kto zrobiłby coś podobnego.
Idź i znajdź swoje plemię. Niezależnie od tego, czy wymieniasz posty w niszowej grupie na Facebooku, czy rozmawiasz z kuzynem twojego najlepszego przyjaciela, który kiedyś podróżował po całym świecie, pomaga pozostać w kontakcie.
Czy urlop jest dla Ciebie odpowiedni? Tylko Ty możesz zdecydować. Ale myślę, że Gabrielson ładnie podsumowuje: „Zrób to. Nie będziesz żałować. Życie nie polega tylko na zarabianiu pieniędzy lub rozwoju kariery - chodzi o doświadczanie jak najwięcej i dzielenie się nimi z innymi. Wzięcie urlopu naukowego wzbogaca bardziej niż życie - wzbogaca innych, którzy mogą być zainspirowani do robienia tego samego. ”
