Po brajlu żaden wynalazek nie pozwolił osobom niewidomym i niedowidzącym komunikować się tak skutecznie, jak technologie wspomagające, dzięki którym komputery i Internet są dostępne. Technologia cyfrowa dała także te, które są niewidomymi, stale poszerzającymi się możliwościami rozwoju osobistego i zawodowego.
Aby takie wysoce wizualne środowisko było dostępne dla osób, które nie widzą monitora komputerowego, technologia wspomagająca musi zrobić dwie rzeczy:
- Umożliwić użytkownikom czytanie całej zawartości ekranowej, wiadomości e-mail, kolumn arkusza kalkulacyjnego, pasków narzędzi aplikacji lub podpisów do zdjęć
- Zapewnij środki do poruszania się po klawiaturze i komputerze, otwierania i używania programów oraz przeglądania stron internetowych
Dwie technologie, które to umożliwiają, to programy dostępu do ekranu i powiększania oprogramowania.
Oprogramowanie do dostępu do ekranu
Czytniki ekranu przekazują głos komputerom za pośrednictwem aplikacji, które syntezują zapisane słowa i polecenia z klawiatury w ludzko brzmiącą mowę o typie, jaki można usłyszeć w zautomatyzowanym telefonie i systemach poczty głosowej.
Najpopularniejszym programem dostępu do ekranu jest JAWS dla Windows, opracowany przez Freedom Scientific, który obsługuje wszystkie aplikacje Microsoft i IBM Lotus Symphony.
JAWS czyta na głos to, co jest na ekranie, zaczynając od instrukcji instalacji, i dostarcza kluczowe funkcje poleceń myszom, dzięki czemu użytkownicy niewidomych komputerów mogą uruchamiać programy, nawigować po pulpicie, czytać dokumenty i surfować po Internecie za pomocą klawiatury.
Na przykład, zamiast dwukrotnego kliknięcia ikony przeglądarki, osoba niewidoma może naciskać kolejno:
- 'Windows", aby przejść do menu Start
- 'P", aby uzyskać dostęp do ich listy programów
- 'ja"dla wszystkich aplikacji zaczynających się na" I "
- 'Strzałka w dół", aby przewinąć listę
- 'Wchodzić"po usłyszeniu" Internet Explorer ".
Brzmi to żmudnie, ale czytniki ekranu przyspieszają nawigację, udostępniając skróty i słyszalne wskazówki. Na przykład klawisze strzałek umożliwiają użytkownikom szybkie przechodzenie między elementami pulpitu lub nagłówkami sekcji w witrynie. Groźny Wstaw + F7 wyświetla listę wszystkich linków na tej stronie. W Google lub w dowolnej witrynie z formularzami Jaws wydaje dźwięk wskazujący, że kursor znajduje się w polu wyszukiwania lub przejdzie do następnego pola tekstowego.
Oprócz konwersji tekstu na mowę, inną kluczową funkcją, którą zapewnia JAWS i podobne programy, jest wynik w brajlu. Ta funkcja umożliwia czytnikom brajla przeglądanie dokumentów na odświeżalnych monitorach brajlowskich lub pobieranie ich na popularne urządzenia przenośne, takie jak BrailleNote.
Główną wadą czytników ekranu jest cena. Amerykańska Fundacja Niewidomych zauważa, że ceny mogą sięgać nawet 1200 USD. Można jednak pobrać bezpłatne oprogramowanie do obsługi dostępu do systemu Windows lub zakupić uniwersalne rozwiązanie ułatwiające dostęp do komputera, takie jak CDesk.
Serotek oferuje System Access to Go, darmową, rezydującą w sieci wersję swojego flagowego czytnika ekranu. Po utworzeniu konta użytkownicy mogą uzyskać dostęp do dowolnego komputera podłączonego do Internetu po prostu logując się i naciskając klawisz Enter.
Oprogramowanie do powiększania ekranu
Programy powiększania ekranu umożliwiają osobom niedowidzącym na komputerze powiększanie i / lub wyjaśnianie, co jest wyświetlane na monitorze. W większości programów użytkownicy mogą powiększać i pomniejszać polecenie za pomocą klawiatury lub poruszać kółkiem myszy.
Lupa ZoomText firmy HumanWare, jeden z najpopularniejszych produktów, powiększa zawartość ekranu od 1x do 36x przy zachowaniu integralności obrazu. Użytkownicy mogą powiększać i pomniejszać obraz w dowolnym momencie za pomocą kółka myszy.
ZoomText zapewnia kontrolę, dzięki czemu użytkownicy mogą dostosować:
- Kolor, kontrast i jasność
- Grubość i odstępy między literami
- Rozmiar często traconego kursora i wskaźnika myszy.
Użytkownicy ZoomText, którzy chcą jednocześnie korzystać z dwóch otwartych aplikacji, mogą powiększać fragmenty ekranu, otwierając jedno z ośmiu okien "Zoomu". Powiększony obszar wyświetlania można również rozszerzyć na dwa sąsiednie monitory.
Stopień utraty wzroku zwykle określa, które rozwiązanie wykorzystuje osoba niewidoma. Osoby bez lub z ograniczonym wzrokiem korzystają z czytników ekranu. Osoby z wystarczającą wizją, aby czytać programy powiększenia do druku.
Apple integruje mowę i powiększanie
Niedawno cała technologia komputerowa dla niewidomych była oparta na komputerze osobistym. Już nie.
Apple zbudował zarówno odczyt ekranu, jak i powiększenie w systemie operacyjnym Mac OS X używanym w najnowszych wersjach iPada, iPhone'a i iPoda. Czytnik ekranu nazywa się VoiceOver; program powiększenia nazywa się Zoom.
VoiceOver 3 zawiera standardowy zestaw gestów, które mogą być używane do nawigacji między różnymi oknami, menu i aplikacjami. Może również zintegrować ponad 40 popularnych monitorów Braille'a za pośrednictwem Bluetooth.
Zoom włącza się za pomocą poleceń na klawiaturze, przycisków ekranowych oraz myszy lub trackpada i może powiększać tekst, grafikę i ruch wideo nawet 40-krotnie bez utraty rozdzielczości.
Potrzeba szkolenia
Bez względu na to, jaką technologię wybierzesz, niewidoma osoba powinna spodziewać się zakupu komputera i czytnika ekranu i uczyć się przez jakiś rodzaj szkolenia. Sama liczba poleceń w JAWS stanowi nowy język. Mogłeś wymyślić kilka rzeczy, ale prawdopodobnie nie dostałbyś się tak daleko, jak w przypadku formalnego przeszkolenia.
Źródła szkoleń obejmują:
- Seminaria internetowe na stronach producentów i instytucjach, takich jak Hadley School for the Blind
- Materiały szkoleniowe w dostępnych formatach od firm takich jak Handy Tech North America w Columbia Heights, Minnesota
- Programy po ocenie za pośrednictwem agencji rehabilitacji zawodowej lub szpitala
- Samouczki telefoniczne i rozmowy ekspertów, takich jak Roger Cusson z Seeing Hands Enterprises, Lewiston, Maine
- Lokalne kursy kształcenia ustawicznego i grupy użytkowników komputerów.
Ceny szkoleń i produktów są różne. Należy skontaktować się z agencjami państwowymi, w tym z rehabilitacją zawodową, komisjami dla niewidomych i działami edukacji specjalnej, aby zapoznać się z opcjami finansowania technologii pomocniczych.
