Adres MAC (Media Access Control) to liczba binarna używana do jednoznacznego identyfikowania komputerowych kart sieciowych. Liczby te (czasami nazywane "adresami sprzętowymi" lub "adresami fizycznymi") są wbudowane w sprzęt sieciowy podczas procesu produkcyjnego lub przechowywane w oprogramowaniu sprzętowym i nie mogą być modyfikowane.
Niektóre z nich również nazywają je "adresami Ethernet" z przyczyn historycznych, ale wiele typów sieci wykorzystuje adresy MAC, w tym Ethernet, Wi-Fi i Bluetooth.
Format adresu MAC
Tradycyjne adresy MAC to 12-cyfrowe (6-bajtowe lub 48-bitowe) liczby szesnastkowe. Zgodnie z konwencją są one zazwyczaj napisane w jednym z następujących trzech formatów:
- MM: MM: MM: SS: SS: SS
- MM-MM-MM-SS-SS-SS
- MMM.MMM.SSS.SSS
Najdokładniejsze 6 cyfr (24 bity) zwane "prefiksem" jest powiązane z producentem adaptera. Każdy sprzedawca rejestruje i otrzymuje prefiksy MAC przypisane przez IEEE. Sprzedawcy często posiadają wiele numerów prefiksu powiązanych z ich różnymi produktami. Na przykład prefiksy 00:13:10, 00: 25: 9C i 68: 7F: 74 (oraz wiele innych) należą do Linksys (Cisco Systems).
Prawe cyfry adresu MAC reprezentują numer identyfikacyjny konkretnego urządzenia. Spośród wszystkich urządzeń wyprodukowanych z tym samym prefiksem dostawcy każdy otrzymuje swój własny unikalny 24-bitowy numer. Zauważ, że sprzęt różnych producentów może dzielić tę samą część urządzenia z adresem.
64-bitowe adresy MAC
Podczas gdy tradycyjne adresy MAC mają długość 48 bitów, kilka typów sieci wymaga zamiast nich adresów 64-bitowych. Bezprzewodowa automatyka domowa ZigBee i inne podobne sieci oparte na przykład na IEEE 802.15.4 wymagają 64-bitowych adresów MAC skonfigurowanych na ich urządzeniach.
Sieci TCP / IP oparte na IPv6 implementują również inne podejście do komunikacji adresów MAC w porównaniu z głównym nurtem IPv4. Zamiast 64-bitowych adresów sprzętowych, IPv6 automatycznie tłumaczy 48-bitowy adres MAC na 64-bitowy adres, wstawiając ustalony (zakodowany) 16-bitowy FFFE wartości między prefiksem dostawcy a identyfikatorem urządzenia. Protokół IPv6 wywołuje te identyfikatory liczb, aby odróżnić je od prawdziwych 64-bitowych adresów sprzętowych.
Na przykład 48-bitowy adres MAC 00: 25: 96: 12: 34: 56 pojawia się w sieci IPv6 jako (zwykle zapisany w jednej z tych dwóch postaci):
- 00: 25: 96: FF: FE: 12: 34: 56
- 0025: 96FF: FE12: 3456
Relacja MAC i adresu IP
Sieci TCP / IP używają zarówno adresów MAC, jak i adresów IP, ale w oddzielnych celach. Adres MAC pozostaje stały na sprzęcie urządzenia, podczas gdy adres IP dla tego samego urządzenia można zmienić w zależności od konfiguracji sieci TCP / IP. Media Access Control działa na Warstwie 2 modelu OSI, podczas gdy Protokół Internetowy działa na Warstwie 3. Pozwala to na adresowanie MAC w celu obsługi innych rodzajów sieci poza TCP / IP.
Sieci IP zarządzają konwersją między adresami IP i MAC za pomocą protokołu ARP (Address Resolution Protocol). Protokół dynamicznej konfiguracji hosta (DHCP) opiera się na protokole ARP, aby zarządzać unikalnym przydzielaniem adresów IP urządzeniom.
Klonowanie adresów MAC
Niektórzy dostawcy usług internetowych łączą swoje konta klientów indywidualnych z adresami MAC routera sieci domowej (lub innego urządzenia bramy). Adres widziany przez dostawcę nie zmienia się, dopóki klient nie zastąpi swojej bramy, na przykład instalując nowy router. Po zmianie bramy domowej dostawca Internetu widzi teraz inny raport o adresach MAC i blokuje przejście tej sieci do trybu online.
Proces zwany "klonowaniem" rozwiązuje ten problem, umożliwiając routerowi (bramie) przesyłanie starego adresu MAC do dostawcy, nawet jeśli jego własny adres sprzętowy jest inny. Administratorzy mogą skonfigurować swój router (zakładając, że obsługuje tę funkcję, jak wielu robi), aby użyć opcji klonowania i wprowadzić adres MAC starej bramy na ekranie konfiguracji. Jeśli klonowanie nie jest dostępne, klient musi skontaktować się z usługodawcą, aby zarejestrować swoje nowe urządzenie bramy.
