Utworzono setki różnych protokołów sieciowych w celu wspierania komunikacji między komputerami i innymi typami urządzeń elektronicznych. Tak zwane protokoły routingu to rodzina protokołów sieciowych, które umożliwiają routerom komputerowym komunikowanie się między sobą, a następnie inteligentne przekazywanie ruchu pomiędzy odpowiednimi sieciami. Poniższe protokoły umożliwiają tę kluczową funkcję ruterów i sieci komputerowych.
Jak działają protokoły routingu
Każdy protokół routingu sieciowego spełnia trzy podstawowe funkcje:
- odkrycie - Zidentyfikuj inne routery w sieci
- zarządzanie trasami - śledzić wszystkie możliwe miejsca docelowe (dla komunikatów sieciowych) wraz z niektórymi danymi opisującymi ścieżkę każdego z nich
- określanie ścieżki - podejmuj dynamiczne decyzje, gdzie wysłać każdą wiadomość sieciową
Kilka protokołów routingu (tzw protokoły stanu łącza ) umożliwiają routerowi zbudowanie i śledzenie pełnej mapy wszystkich łączy sieciowych w regionie, podczas gdy inne (tzw protokoły wektora odległości) pozwalają routerom pracować z mniejszą ilością informacji o obszarze sieci.
ROZERWAĆ
Naukowcy opracowali Protokół informacji o routingu w latach 80. do użytku w małych lub średnich sieciach wewnętrznych, które łączyły się z wczesnym Internetem. Protokół RIP umożliwia przesyłanie komunikatów w sieciach do maksymalnie 15 przeskoków.
Routery z obsługą RIP wykrywają sieć, wysyłając najpierw komunikat z żądaniem tablic routerów od sąsiednich urządzeń. Sąsiadujące routery obsługujące protokół RIP odpowiadają, wysyłając pełne tablice routingu z powrotem do żądającego, po czym requester postępuje zgodnie z algorytmem, aby scalić wszystkie te aktualizacje we własną tabelę. W regularnych odstępach czasu routery RIP okresowo wysyłają swoje tabele routerów do swoich sąsiadów, aby wszelkie zmiany mogły być propagowane w sieci.
Tradycyjne protokoły RIP obsługują tylko sieci IPv4, ale nowszy standard RIPng obsługuje również protokół IPv6. RIP wykorzystuje porty UDP 520 lub 521 (RIPng) do komunikacji.
02 z 05OSPF
Najpierw otwórz najkrótszą ścieżkę został stworzony w celu przezwyciężenia niektórych ograniczeń związanych z RIP, w tym:
- Ograniczenie 15 przeskoków
- Niezdolność do zorganizowania sieci w hierarchii routingu, ważnej dla łatwości zarządzania i wydajności w dużych sieciach wewnętrznych
- Znaczne skoki ruchu w sieci generowane przez wielokrotne ponowne wysyłanie pełnych tabel routera w zaplanowanych odstępach czasu.
Jak sama nazwa wskazuje, OSPF jest otwartym standardem publicznym, szeroko rozpowszechnionym wśród wielu dostawców z branży. Routery z obsługą protokołu OSPF wykrywają sieć, przesyłając komunikaty identyfikacyjne do siebie nawzajem, a następnie komunikaty przechwytujące określone pozycje routingu, a nie całą tabelę routingu. Jest to jedyny protokół routingu stanu łącza wymieniony w tej kategorii.
03 z 05EIGRP i IGRP
Cisco opracowane Protokół routingu bramy internetowej jako kolejna alternatywa dla RIP. Nowszy Ulepszona usługa IGRP (EIGRP) uczynił IGRP przestarzałym, począwszy od lat 90. Obsługa EIGRP bezklasowy Podsieci IP i poprawia efektywność algorytmów routingu w porównaniu do starszych protokołów IGRP. Nie obsługuje hierarchii routingu, takich jak RIP. Oryginalnie stworzony jako autorski protokół działający tylko na urządzeniach rodziny Cisco. EIGRP został zaprojektowany z myślą o łatwiejszej konfiguracji i lepszej wydajności niż OSPF.
04 z 05IS-IS
The System średniozaawansowany do średnio-zaawansowanego protokół działa podobnie do protokołu OSPF. Podczas gdy OSPF stał się bardziej popularnym wyborem, IS-IS pozostaje w powszechnym użyciu przez dostawców usług, którzy skorzystali z protokołu, który jest łatwiejszy do dostosowania do ich wyspecjalizowanych środowisk. W przeciwieństwie do innych protokołów w tej kategorii, IS-IS nie działa w oparciu o protokół internetowy (IP) i używa własnego schematu adresowania.
05 z 05BGP i EGP
The Protokół Border Gateway to internetowy standard External Gateway Protocol (EGP). BGP wykrywa modyfikacje tabele routingu i selektywnie przekazuje te zmiany innym routerom za pośrednictwem protokołu TCP / IP.
Dostawcy Internetu zwykle używają BGP do łączenia swoich sieci. Dodatkowo, większy biznes czasami używa również BGP do łączenia wielu swoich sieci wewnętrznych. Specjaliści uważają BGP za najtrudniejszy ze wszystkich protokołów routingu do opanowania ze względu na złożoność konfiguracji.
