Protokół sieciowy definiuje reguły i konwencje dotyczące komunikacji między urządzeniami sieciowymi. Protokoły sieciowe obejmują mechanizmy identyfikujące i nawiązywania połączeń między sobą, a także reguły formatowania określające sposób pakowania danych do wiadomości wysyłanych i odbieranych. Niektóre protokoły obsługują także zatwierdzanie wiadomości i kompresję danych zaprojektowaną do niezawodnej i / lub wydajnej komunikacji sieciowej.
Nowoczesne protokoły dla sieci komputerowych ogólnie wykorzystują techniki przełączania pakietów do wysyłania i odbierania wiadomości w formiepakiety - wiadomości podzielone na części, które są gromadzone i ponownie składane w miejscu docelowym. Opracowano setki różnych protokołów sieci komputerowych, zaprojektowanych dla konkretnych celów i środowisk.
Protokoły internetowe
Rodzina protokołów internetowych zawiera zestaw powiązanych (i najpowszechniej stosowanych) protokołów sieciowych. Poza samym protokołem IP, protokoły wyższego poziomu, takie jak TCP, UDP, HTTP i FTP, integrują się z IP, aby zapewnić dodatkowe możliwości. Podobnie protokoły internetowe niskiego poziomu, takie jak ARP i ICMP, współistnieją również z IP. Ogólnie rzecz biorąc, protokoły wyższego poziomu w rodzinie IP wchodzą w interakcję z aplikacjami, takimi jak przeglądarki internetowe, podczas gdy protokoły niższego poziomu wchodzą w interakcję z kartami sieciowymi i innym sprzętem komputerowym.
Protokoły sieci bezprzewodowej
Dzięki Wi-Fi, Bluetooth i LTE, sieci bezprzewodowe stały się powszechne. Protokoły sieciowe zaprojektowane do użytku w sieciach bezprzewodowych muszą obsługiwać mobilne urządzenia mobilne i rozwiązywać problemy, takie jak zmienne szybkości transmisji danych i bezpieczeństwo sieci.
Protokoły routingu sieciowego
Protokoły routingu są specjalnymi protokołami przeznaczonymi specjalnie do użytku przez routery sieciowe w Internecie. Protokół routingu może identyfikować inne routery, zarządzać ścieżkami (tzw trasy) między źródłami i miejscami docelowymi komunikatów sieciowych i podejmować dynamiczne decyzje dotyczące routingu. Typowe protokoły routingu obejmują EIGRP, OSPF i BGP.
Jak wdrażane są protokoły sieciowe
Nowoczesne systemy operacyjne zawierają wbudowane usługi programowe, które implementują obsługę niektórych protokołów sieciowych. Aplikacje, takie jak przeglądarki internetowe, zawierają biblioteki oprogramowania, które obsługują protokoły wysokiego poziomu niezbędne do działania tej aplikacji. W przypadku niektórych niższych poziomów protokołów TCP / IP i routingu, obsługa jest realizowana na bezpośrednim sprzęcie (chipsetach krzemowych) w celu zwiększenia wydajności.
Każdy pakiet przesyłany i odbierany przez sieć zawiera dane binarne (zer i jedynek, które kodują zawartość każdej wiadomości). Większość protokołów dodaje niewielkąnagłówek na początku każdego pakietu do przechowywania informacji o nadawcy wiadomości i jej przeznaczeniu. Niektóre protokoły również dodająstopka na końcu. Każdy protokół sieciowy może identyfikować wiadomości własnego rodzaju i przetwarzać nagłówki i stopki w ramach przenoszenia danych między urządzeniami.
Grupa protokołów sieciowych, które współpracują na wyższych i niższych poziomach, jest często nazywana "a" rodzina protokołów. Studenci sieci tradycyjnie dowiadują się o modelu OSI, który konceptualnie organizuje rodziny protokołów sieciowych w określone warstwy do celów dydaktycznych.
