Pobieżna lektura moich pamiętników z liceum ujawnia, że marzyłem o zostaniu pisarzem przemówień politycznych, pisarzem, poetą, reklamodawcą, rodzicem i, oczywiście, milionerem. Zakładałem, że bez względu na to, którą ścieżkę wybiorę, zarobiłbym więcej pieniędzy, niż wiedziałbym, co zrobić.
Na studiach byłem bardziej realistyczny. Jako studentka angielskiego, a później jako studentka kreatywnego pisania, wiedziałam, że sława i fortuna są mało prawdopodobne. Ale nadal zakładałem, że w końcu znajdę konkretną reprezentację mojego wyimaginowanego ideału: pełen etat koncert z nieograniczoną mobilnością w górę, który utrzyma mnie do końca życia. Wszystko inne (pieniądze, styl życia, rodzicielstwo) ułożyłoby się na swoim miejscu.
Teraz, gdy mam prawie 30 lat i mam syna, zdaję sobie sprawę, że moja koncepcja pracy marzeń była, no cóż, nieporozumieniem.
Wiem teraz, że wymarzona praca naprawdę jest jak marzenie - ulotna, krótkotrwała i ciągle zmieniająca się. Co wydawało mi się snem, kiedy miałem 24 lata (uczyłem kreatywnego pisania studentów, kiedy publikowałem własne prace) później wydawało się prawie nie do zniesienia (mieszkam w odległym mieście tysiące kilometrów od mojej rodziny przez cały dzień oceniając ?!).
Gdybym mógł porozmawiać z moim młodszym „ja”, powiedziałbym jej, aby spróbowała przewidzieć, w jaki sposób może ewoluować jej marzenie - aby spojrzeć na ludzi pracujących przy jej wymarzonej pracy, aby ustalić, czy prowadzą oni życie, które chciałaby prowadzić finansowe, społeczne i etyczne stanowisko. Moja namiętna młoda jaźń była bardzo skoncentrowana na karierze marzeń, ale nie widziała (lub nie chciała widzieć), w jaki sposób praca była tylko jednym z elementów wymarzonego życia. Chociaż nadal jestem oddany pasji związanej z różnymi wymarzonymi pracami, które realizowałem, żałuję, że nie śniłem o pracy, a bardziej o stylu życia, który chciałem.
Dobrą wiadomością jest to, że rynek pracy dogania krótki okres trwałości wymarzonych miejsc pracy. Pozostawanie w pracy na krótsze etaty staje się normą i chociaż chroniczne skakanie z pracy może nadal być wadą twojego CV, pozostanie w firmie przez lata tylko ze względu na pozór „lojalności” nie jest już tak atrakcyjne dla pracodawców. Nowe badania pokazują, że utrzymanie się na jednym stanowisku przez kilka lat przed przejściem do następnego może pomóc w utrzymaniu świeżości umiejętności, budowie większej sieci i szybszym osiągnięciu wyższych rang.
Zamiast więc marzyć o konkretnej ścieżce kariery, od której nigdy by się nie zachwiali, absolwentom lepiej jest marzyć o ogólnej ścieżce kariery w połączeniu z pożądanym stylem życia. I nie powinni bać się realizować swoich marzeń, które zmieniają kształt w zależności od okoliczności. Na przykład moja obecna pozycja jest snem, ponieważ uwielbiam swoją pracę, ale cenię też elastyczny harmonogram, który pozwala mi spędzać czas z synem bez stresujących dojazdów lub niemożliwie długich godzin. Kilka lat temu mogłem nawet nie uznać tej pracy - małej firmy z doświadczonym personelem w dziedzinie techniki - a tym bardziej zaklasyfikować ją jako pracę marzeń.
W tej chwili długoterminowym celem mojego syna jest czołganie się przez salon, ale gdy będzie on wystarczająco dorosły, by mieć aspiracje zawodowe, planuję głosić to, co ćwiczę. Chociaż oczywiście zachęcę go do kontynuowania swoich pasji, postaram się również nauczyć go innych aspektów udanej kariery: zarabiania pieniędzy, równowagi między życiem zawodowym a prywatnym oraz znaczenia codziennego szczęścia.
Nienaukowe badanie moich przyjaciół-mam ujawniło, że planują zrobić to samo. Jedna z przyjaciółek i matka dwojga dzieci donosi: „Mówię o pracy w kategoriach finansowych moim prawie pięciolatkom i trzylatkom i mam je przez kilka lat. Dzieci wiedzą, że mama i tata idą do pracy, aby zarobić pieniądze. Wiedzą, że potrzebujemy pieniędzy, aby zapłacić za dom, jedzenie, telewizor, komputer, ubrania, zabawę. ”Inna przyjaciółka prawie dwuletniego dziecka wyjaśniła, że widzi, jak tego rodzaju rozmowy zmieniają się jak jej dziecko dojrzewa: „Chcę zachęcić mojego syna, aby podążał za swoimi marzeniami i ciężko pracował, i dać mu do zrozumienia, że może być kimkolwiek chce. Ale w miarę, jak się starzeje, będziemy rozmawiać o ekonomii i realiach każdego wyboru kariery lub edukacji oraz o tym, co może to oznaczać w kontekście stylu życia. ”
Mam nadzieję, że tego rodzaju odpowiednia dla wieku prosta rozmowa pomoże mojemu synowi być pewnym siebie i inteligentnym w zakresie wyborów związanych z karierą, a także przypomnieć, że wciąż mam dużo czasu, aby zmienić zdanie na temat „wymarzonej pracy” w przyszłości .
