Odkąd nauczyłem się mówić, mój tata powtarzał mi raz po raz: nie zawsze musisz wpisywać ostatnie słowo.
Mówił to wielokrotnie, ponieważ miałem tendencję do próbowania udowodnienia, że mam rację, nawet jeśli to naprawdę nie miało znaczenia. Pewnego razu w szkole podstawowej kwestionowałem gramatykę mamy mojego przyjaciela podczas jazdy do domu z treningu piłki nożnej. Czy to było konieczne? Nie. Wiedziałem dokładnie, co próbowała powiedzieć, ale musiałem potwierdzić swoją wyższą inteligencję (jak robią to wszystkie wstrętne 10-latki).
To była bardzo, bardzo mała i nieistotna bitwa, ale zdecydowałem się z nią walczyć z uporem profesora college'u oceniającego plagiat. A wynik? Wygrałem, ale wyglądałem jak wielki bachor. Zwycięstwo nie przyniosło w tym przypadku pozytywnych rezultatów, ponieważ absolutnie nie było sensu .
Pośpiesz się do przodu i na szczęście nauczyłem się gryźć język, gdy ktoś się poślizgnie (przez większość czasu). Podniosłem fakt, że nie każdą walkę można stoczyć, a co ważniejsze, nie każdą walkę należy stoczyć. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli chodzi o pracę.
Jeśli zastanawiasz się, czy możesz wyrazić swoje obawy dotyczące problemu w biurze, zdecydowanie radzę sobie zadać te pytania, zanim przejdziesz dalej. Ostatnią rzeczą, którą chcesz zrobić, to zostać następnym toksycznym kolegą Ameryki.
1. Dlaczego mi to przeszkadza?
Jest pewien powód, dla którego problem powoduje zaciskanie szczęki - i pierwszą rzeczą, którą musisz dowiedzieć się, to dlaczego. Pracując nad tym, zanim zabrałem głos, zauważyłem, że niektóre rzeczy po prostu przeszkadzają mi samotnie, nie dlatego, że w rzeczywistości stanowią zagrożenie dla mojej produktywności, sukcesu lub satysfakcji z pracy.
Kiedy dojdziesz do tego punktu, zadaj sobie następujące dwa pytania:
- Czy ten problem ogranicza moje możliwości wykonywania pracy najlepiej jak potrafię?
- Czy ten problem wpływa na moje zdrowie, bezpieczeństwo lub ogólne samopoczucie?
Jeśli odpowiesz przecząco na oba, prawdopodobnie możesz odpuścić i wrócić do pracy.
Ale co jeśli, chociaż problem nie ma na Ciebie bezpośredniego wpływu, wpływa na Twój zespół? Cóż, więc mam dla ciebie dobre wieści: nie jest twoim zadaniem walczyć o bitwy twoich współpracowników. Nie oznacza to, że powinieneś zignorować wszystkie problemy i jawnie pozwolić swoim kolegom z drużyny ponieść porażkę, ale jeśli wydaje się, że to im nie przeszkadza, to może nie jest to tak wielka sprawa, jak myślisz.
2. Jaki jest Twój pożądany efekt końcowy?
Po podjęciu decyzji, że problem rzeczywiście musi zostać rozwiązany, zadaj sobie następujące pytanie: Czego oczekujesz od tej rozmowy? Jeśli szukasz kogoś, kto powie ci, że masz rację - zatrzymaj się na chwilę. Ponieważ wiedz, że gdy poruszasz problem w pracy, najlepiej mieć również kilka rozwiązań w szeregu. Nawet jeden pomysł na ewentualną poprawkę jest lepszy niż nic.
Na przykład, powiedzmy, że twoja współpracowniczka, Lisa, stale wprowadza zmiany w raportach, które już sfinalizowałeś w ostatniej chwili, co powoduje, że zacinasz się na kilka minut przed upływem terminu. Jeśli zdecydujesz się to jej przedstawić, powinieneś również zaproponować dwie opcje, takie jak: Zmieniasz oś czasu projektu i przekazujesz raport Lisie wcześniej w trakcie tego procesu, lub dochodzisz do porozumienia, że nie można dokonywać żadnych zmian w terminie raportu.
Ale co, jeśli nie zastanawiasz się, jak to naprawić? W porządku. Będą sytuacje, w których nie znasz odpowiedzi. Jednak to cię nie zdejmuje. Zamiast tego powinieneś być w stanie wyjaśnić, dlaczego jest to problem, a także w jakim kierunku pójdzie rozwiązanie TBD.
Powiedzmy, że dowiadujesz się, że Lisa zawsze wysyła spóźnione wnioski, ponieważ tonie w pracy. Nie jesteś jej menedżerem, więc tak naprawdę nie masz wiele do powiedzenia na temat projektów, które została jej przydzielona. Możesz jednak powiedzieć swojemu szefowi, że chcesz współpracować, aby znaleźć rozwiązanie problemu, aby nie wpływać negatywnie na oś czasu.
Im bardziej zrozumiałe będzie twoje oczekiwane rezultaty, tym bardziej prawdopodobne jest, że tak się stanie. Pamiętaj, że nikt nie jest czytelnikiem umysłu, nawet twój szef.
Chociaż zachęcam was, abyście nie wybierali każdej bitwy, to nie znaczy, że uważam, że powinniście pozwolić im przejść. Jeśli coś naprawdę wymaga rozwiązania, twój głos zasługuje na wysłuchanie. Tylko upewnij się, że twoja opinia jest konstruktywna i zawiera solidne uzasadnienie, dlaczego zmiana musi nastąpić. Krótko mówiąc, bądź przeciwieństwem 10-letniego mnie.
