Prawie każdy menedżer na tej planecie zgodzi się, że budowanie zespołu jest trudne. Uwzględnij odległość geograficzną, a utrzymanie członków zespołu będzie jeszcze trudniejsze, zwłaszcza jeśli nie masz solidnego planu.
Dobra wiadomość: zrozumienie, jak zbudować spójny rozproszony zespół, to umiejętność, której menedżerowie i przedsiębiorcy mogą się nauczyć. Co więcej, jest to umiejętność, która oferuje natychmiastowe - i często znaczące - przewagę nad konkurencją. Niektóre firmy odnoszące największe sukcesy na świecie, takie jak Automattic (spółka macierzysta WordPress), udokumentowały sprawdzone w bitwie strategie budowania zdalnych zespołów.
Pracuję w Andeli z siedzibą w Nowym Jorku, mieszkam w Atlancie i zarządzam zespołem technologicznym rozproszonym po całym świecie - w tym zarówno wybrzeżami USA, jak i wieloma lokalizacjami w Nigerii, Rumunii, Indiach i Nepalu. Oto pięć najlepszych praktyk, które uznałem za najcenniejsze w budowaniu i wspieraniu rozproszonych zespołów.
1. Nawiąż więzi przyjaźni i empatii
Im pełniej współczujesz sobie, tym łatwiej jest współpracować jako zespół. W ostatnich badaniach profesorowie MIT odkryli, że jednym z najważniejszych składników w inteligentnym zespole była zdolność do „rozważania i śledzenia tego, co inni ludzie czują, wiedzą i wierzą”, znanej również jako „Teoria umysłu”. prawda niezależnie od tego, czy zespół pracował w trybie offline czy online.
Innymi słowy, skuteczna współpraca opiera się na głębokim, głębokim zrozumieniu perspektyw pracowników. Oznacza to, że być może będziesz musiał zainwestować w podróż na początku związku, aby naprawdę poznać nowego członka zespołu osobiście i budować relacje. Następnie utrzymuj żywe i znaczące kontakty osobiste, zachęcając zespół do dyskusji na tematy inne niż praca - tak jak przy kawie i przekąskach w biurze. To robi różnicę.
2. Sparuj zdalnych pracowników
„Programowanie w parach”, praktyka polegająca na współpracy dwóch osób w celu opracowania kodu, jest często cytowana jako najlepsza praktyka w tworzeniu oprogramowania. Dowody jakościowe i ilościowe sugerują, że gdy programiści pracują w parach, pracują „ponad dwa razy szybciej”, popełniają mniej błędów i projektują lepszy kod. Korzyści mogą nawet zostać przeniesione na parowanie w celu wykonania zadań niezwiązanych z programowaniem.
Ponadto, gdy ludzie są sparowani, uczą się łatwiejszej i częstszej komunikacji oraz dzielenia się (a nie ukrywania) problemami i rozwiązaniami - wszystko to zwiększa ogólny przepływ informacji i wyrównanie zespołu. Jeden z liderów zespołu zauważył, że po powiązaniu programistów jego podzielony zespół zaczął prowadzić „prawdziwe rozmowy… naprawdę cieszyli się i ufali sobie nawzajem”. Odwrócili się od „losowej kolekcji sześciu zdolnych, zdolnych osób, które nie współpracowały ze sobą ”W prawdziwy zespół.
Aby skutecznie sparować pracowników, pamiętaj, że parowanie to umiejętność, która nie przychodzi automatycznie dla większości ludzi. Zaszczepienie parowania w twojej kulturze wymaga wysiłku i praktyki (i podekscytowanie zespołu).
3. Zapewnij wspólny cel poprzez regularne uznawanie
Ujednolicenie celów wszystkich osób poprzez wspólny cel i regularne uznanie wkładu każdej osoby w realizację tego celu ma zasadnicze znaczenie dla budowania zespołu. Korzyści z tych praktyk zostały dobrze udokumentowane w literaturze biznesowej i są one szczególnie ważne podczas pracy ze zdalnymi współpracownikami. Gdy kogoś nie ma w biurze, będzie on tęsknił za regularnym wzmacnianiem misji zespołu, która odbywa się w kontekście swobodnych rozmów i spontanicznych uroczystości. Jako kierownik musisz mieć system zapewniający, że Twój zdalny personel nadal czuje się włączony.
Na przykład w Andeli naszym celem jest przeszkolenie 100 000 młodych ludzi w Afryce jako programistów w ciągu następnych 10 lat. Wszyscy dążymy do tego celu, wykorzystując system OKR spopularyzowany przez Google i inne wagi ciężkie z Doliny Krzemowej. OKR oznacza cele i kluczowe wyniki; jest to precyzyjny sposób definiowania kluczowych projektów, nad którymi ludzie pracują w każdym kwartale. Co tydzień, podczas spotkań jeden na jednego z członkami mojego rozproszonego zespołu, sprawdzamy postępy w ich OKR. Postępy uważam za prywatne, ale także publiczne, takie jak objaśnienia podczas naszych cotygodniowych globalnych spotkań pracowników.
4. Zwiększenie uprawnień członków zespołu
Zdalni pracownicy wymagają wolności i odpowiedzialności, aby działać niezależnie (tj. Pracy, którą mogą wykonać, która nie wymaga zgody kierownika). Częsta eskalacja do przełożonego spowalnia zarówno procesy pracy, jak i tempo uczenia się, ponieważ członkowie zespołu (zwłaszcza młodsi) tracą ważne możliwości uczenia się wynikające z samodzielnego rozwiązywania problemów.
Jako menedżer zaplanuj swoje zadania dla pracowników zdalnych, aby obejmowali oni różne rodzaje zadań. Wiele będzie wymagać współpracy, ale upewnij się, że przynajmniej niektóre można ukończyć indywidualnie (bez czekania na kolegów lub zgodę).
5. Zachęcaj do nadmiernej komunikacji
Wszystkie wyżej wymienione najlepsze praktyki zależą od częstej i regularnej komunikacji - być może więcej niż będzie to znane tobie lub członkowi zespołu. Działa najlepiej, gdy zdalni koledzy są zintegrowani z kanałami komunikacji zespołu. Wypróbuj platformy do przesyłania wiadomości błyskawicznych, takie jak Slack lub narzędzia do wideokonferencji, takie jak Perch, które umożliwiają transmisję na żywo i interakcję wideo 24/7.
Nawiązywanie łączności w zdalnym zespole wymaga wysiłku. Ale da się to zrobić, a kiedy zrobi się to dobrze, twój zgrany, dobrze działający zespół będzie ci wdzięczny.
