Czy kiedykolwiek bano cię, że robisz coś, o czym wiesz, że nie jest źle? Twój szwagier nalega, aby guacamole wytwarzano wyłącznie z cytryny - nigdy z limonki - i że zrujnowałeś ją swoim małym zielonym cytrusem. Jego mama nauczyła go robić z cytryną, a nie obchodzi go, jak bardzo cytujesz Altona Browna.
To samo dotyczy pisania w pracy. Chociaż współcześni gramatycy i podręczniki zdecydowanie twierdzą, że wszystkie pięć „zasad”, które ci dam, są bezpodstawne, w wielu szkołach nauczano ich prawa - zwłaszcza dla osób wystarczająco starszych, aby być twoim szefem.
Więc czytaj dalej. Być poinformowanym. Wiedz, że to mity - i tak przestrzegaj ich podczas pisania w pracy. Uwierz mi, to ułatwia życie.
1. „Dane” mogą być tylko w liczbie mnogiej
W języku łacińskim „dane” to liczba mnoga „datum”. Dlatego niektórzy twierdzą, że „dane” mogą być w liczbie mnogiej tylko w języku angielskim („dane są tutaj, ” a nie „dane są tutaj”). Teraz ci sami ludzie nigdy nie poprosiliby cię o przesłanie im spotkania „agendum”, mimo że para „agenda / agendum” jest jak „dane / data”. A to dlatego, że angielski jest nieuczciwy i nie ma problemu z przeróbką na słowa pochodzące z innych języków.
Niemniej jednak najbezpieczniej jest zachować „dane” w liczbie mnogiej. Jeśli brzmi to dziwnie, użyj innego słowa, na przykład „informacja” lub „wyniki”.
Nie: dane z tego kwartału nas zwolnią.
Zrób: Wyniki tego kwartału nas wyrzucą.
2. Nigdy nie dziel bezokolicznika
Bezokolicznik dzielisz, umieszczając przysłówek między „do” i czasownikiem - na przykład „śmiało iść”.
Regułę przeciw dzieleniu bezokoliczników wymyśliło kilku kolegów w połowie XIX wieku i nawet oni nie byli tak nieugięci w tej sprawie. Generalnie uważali, że lepiej jest unikać dzielenia bezokoliczników, ale nie mówili, że dzielenie jest niewybaczalnym grzechem, który niektórzy ludzie myślą, że jest dzisiaj.
Mimo że podział nie jest zły, przesunięcie przysłówka rzadko zmienia znaczenie zdania. Po prostu to zrób.
Nie: chciała głośno powiedzieć swojemu szefowi, żeby walił w piasek.
Zrób: Chciała głośno powiedzieć swojemu szefowi, żeby walił w piasek.
3. Nie kończ zdania przyimkiem
Ta „reguła” została wymyślona w 1672 r. Przez Johna Drydena - pisarza tak sławnego w swoim czasie, że niektórzy nazywają lata jego największej epoki epoką Drydena. Jego wpływy zapewniły, że reguła znalazła się w podręcznikach szkolnych i od tego czasu jest powszechnie nauczana. Niemniej jednak reguła nie ma logicznej podstawy, a znawcy współczesnego języka walczyli.
Jedynym powodem, dla którego można znaleźć w większości obecnych książek językowych, aby uniknąć końcowego przyimka, jest uratowanie cię przed obrażeniem kogoś, kto nadal uważa, że to źle. Ale w miejscu pracy to właściwie nie jest zły powód.
Nie: Teraz o tym nie myślałem .
Zrób: Teraz tego nie wziąłem pod uwagę .
4. „Slow” nigdy nie jest przysłówkiem
Fussbudgets powiedzą ci, że znaki nie powinny mówić „jedź wolno” - powinni mówić „jedź powoli”. Nosiciele tych wiadomości ignorują istnienie płaskich przysłówków (tych, które nie kończą się na-nie). Wykorzystał je nawet William Strunk Jr., znany ze Elements of Style : współautor EB White poinformował, że Strunk często powiedział uczniom: „Jeśli nie wiesz, jak wymówić słowo, powiedz je głośno”.
Jednak przekonanie, że płaskie przysłówki są błędne, jest tak rozpowszechnione, że bezpieczniej jest używać niepłaskiej formy przysłówka.
Nie: mówi tak głośno, że słyszymy go o trzy kostki w dół.
Zrób: Mówi tak głośno, że słyszymy go o trzy kostki w dół.
5. Gotowe jest tylko jedzenie; Projekty skończone
Prawdopodobnie ktoś przy stoliku cię zganił za to, że powiedziałeś „skończyłeś” zamiast „skończyłeś", ale ciocia lub dziadek trzymali się przekonania, które nie ma żadnego sensu. Ta „zasada” pojawiła się na początku XX wieku, ale przewodnik po stylu, który ją rozpoczął, nie podał żadnego powodu. Słownik Merriam-Webster Dictionary of English Usage spekuluje, że rada była oparta na uprzedzeniach w stosunku do pochodzenia „irlandzkiego, szkockiego i amerykańskiego”.
Możesz spierać się z ciocią Millie, ale w pracy nie ma nic złego w trzymaniu się słowa „skończony”.
Nie: skończyłem z tym projektem.
Zrób: Skończyłem z tym projektem.
W miejscu pracy nie zawsze chodzi o to, co jest dobre, a co złe - chodzi o to, jak grasz. I tak, to obejmuje gramatykę.
