Moje pierwsze koncerty związane z zarządzaniem były bardzo podobne - oba były w małych firmach w miastach uniwersyteckich, gdzie większość moich pracowników była studentami, którzy pracowali tylko w niepełnym wymiarze godzin. Byłem zaledwie kilka lat po studiach, a fakt, że byłem tak blisko wieku dla mojej siły roboczej, ułatwił nawiązanie z nimi kontaktu i poznanie ich osobiście i zawodowo.
Potem, gdy jeszcze miałem 20 lat, przeszedłem na stanowisko kierownicze w znacznie większej firmie produkującej oprogramowanie. A pierwszego dnia w pracy zauważyłem, co było sporym wyzwaniem: moje bezpośrednie raporty były średnio od 10 do 15 lat starsze ode mnie.
Natychmiast sformułowałem opinie na temat tych pracowników i tego, jak wyglądałyby nasze relacje, które okazały się całkiem nie na miejscu. Nauczyłem się (bardzo szybko), że kiedy przyjmujesz założenia, robisz - cóż, znasz resztę.
Jeśli jesteś nowym menedżerem, nie podążaj moimi śladami. Wyrzuć te cztery mity przez okno, a od samego początku będziesz znacznie skuteczniejszym trenerem i autorytetem.
Mit nr 1: Po prostu nie możesz się odnieść
Kiedy zarządzałem dziećmi z college'u, wiedziałem dokładnie, jak wygląda ich życie - pracowali kilka godzin między zajęciami, wzięli kilka dni wolnego przed finałami, aby wcisnąć semestr na studia i naprawdę chcieli zarobić dodatkową gotówkę. Ponieważ byłem na tej samej pozycji zaledwie kilka lat wcześniej, łatwo było mi się z nimi codziennie kontaktować.
Kiedy więc zacząłem zarządzać pracownikami, którzy byli o dziesięć lat starsi ode mnie, nie sądziłem, że będę w stanie odnosić się do ich życia. Mieli małżonków, dzieci, a nawet wnuki - a ja jeszcze nie byłem na tym etapie życia. Więc powstrzymałem się i pomyślałem, że im mniej poznam moich pracowników, tym mniej zauważą różnicę w naszych osobistych doświadczeniach.
Patrząc wstecz, był to niezwykle naiwny sposób podejścia do sytuacji. Nawet jeśli nie zajmujesz dokładnie takiej samej pozycji życiowej jak raporty, nadal możesz zainteresować się ich życiem. Możesz nie być w stanie zaoferować porady (a to i tak nie jest twoja praca), ale możesz zapytać o ich rodziny, wcześniejsze doświadczenia zawodowe i aspiracje zawodowe. Te wszystkie rzeczy też masz, nawet jeśli wyglądają trochę inaczej.
Nawiązanie osobistego związku z podwładnymi pomoże ci lepiej je zrozumieć - co ich motywuje, jak się uczą i komunikują oraz co jest dla nich najważniejsze - i pomoże ci stać się bardziej skutecznym liderem.
Mit nr 2: Jesteś szefem, więc wiesz więcej niż wszyscy
Kiedy przyjąłem stanowisko kierownicze w firmie programistycznej, moje umiejętności techniczne nie wykraczały poza Microsoft Word. I z pewnością nie chciałem, aby moi pracownicy zauważyli ten brak wiedzy, więc sam podejmowałem decyzje i tworzyłem procesy bez konsultacji z nimi. Kiedy projekty (nieuchronnie) nie szły zgodnie z planem, zdałem sobie sprawę, że bez ich wkładu nie robiłem sprytnych ruchów.
Jednym z największych błędów, jakie możesz popełnić jako menedżer (w każdym wieku), jest odmowa nauki od swojego zespołu. W rzeczywistości twoi starsi pracownicy są jednym z najlepszych zasobów, których możesz użyć, aby dostosować się do nowego stanowiska. Współpracują z firmą (nie wspominając o branży) od kilku lat - co oznacza, że są świadomi tego, co działa, a co nie, widzieli prawie każdy możliwy problem techniczny i znają klientów firmy lepiej niż ktokolwiek inny.
Więc codziennie się od nich uczę. Pytam ich, czy widzieli już jakiś problem, a jeśli tak, to w jaki sposób go rozwiązali. Pytam ich o nowe procesy, które zamierzam wdrożyć, lub o to, jak sugerują zwiększenie wydajności działu.
Przez większość czasu mają świetne pomysły, którymi chętnie się dzielą. Chcą być częścią procesu decyzyjnego i chętnie dzielą się swoją wiedzą. Ich długi czas trwania w firmie jest zazwyczaj znakiem, że są w nią zainwestowani i chcą, aby odniosła sukces.
Mit nr 3: Nie potrzebują szkolenia (lub potrzebują więcej szkolenia niż ktokolwiek inny)
To założenie jest dwojakie: kiedy zacząłem zarządzać starszym zespołem, założyłem, że ponieważ wielu z nich pracuje w firmie od ponad 10 lat, wiedzieli wszystko, co można wiedzieć o oprogramowaniu i wewnętrznych systemach firmy .
Jednak równie łatwo byłoby mi założyć, że moi starsi pracownicy nie byli tak zaawansowani technologicznie jak ich młodsi współpracownicy i potrzebowaliby wykładniczo więcej szkoleń, aby móc zrozumieć zawiłości programów.
I nie wiedziałbyś o tym? Myliłem się na obu kontach.
Bez względu na wiek, każdy uczy się inaczej. Pod koniec dnia zapomnij o tym, co słyszałeś, i indywidualnie poznaj swoich pracowników. Za najbardziej pomocne uważam siedzenie z każdą z moich techników osobno, aby obserwować ich przebieg pracy. Szybko przekonałem się, z czym zmagała się każda osoba oraz w jakich obszarach może on skorzystać z dodatkowego treningu.
Może to również stanowić doskonałą okazję do przekrojowego szkolenia zespołu - pracownicy silni w jednym obszarze mogą uczyć pracowników, którzy zmagają się z tymi umiejętnościami i odwrotnie. Dzięki takiemu podejściu każdy będzie miał szansę zostać trenerem i stażystą, a to stworzy kulturę pracy zespołowej.
Mit nr 4: Nie szanują cię z powodu twojego wieku
Kiedy zauważyłem różnicę wieku między moimi kolegami a mną, od razu pomyślałem: „Nie ma mowy, żeby szanowali młodą dziewczynę, która jest świeżo po studiach”. Co gorsza: pozwalam tym myślom przenikać do mojego stylu zarządzania - ja unikałem konfrontacji ze starszymi pracownikami, sądząc, że nie byliby otwarci na mój coaching ani informację zwrotną, ponieważ byłem taki młody.
I to był mój największy - i najbardziej kosztowny - błąd. Nie pociągałem moich pracowników do odpowiedzialności i nie pozwalałem, aby ich słaba wydajność spadła. Ponieważ tak naprawdę nie zarządzałem pracownikami, nie wykonywałem swojej pracy jako szef: pomagając im odnieść sukces.
Kto wie? Może moi pracownicy w pewnym momencie wzięli pod uwagę mój wiek. Ale prawdziwym problemem jest to, że zdobywasz szacunek, wykonując swoją pracę i wykonując ją dobrze. Jako menedżer, jeśli skutecznie trenujesz swój zespół, pomagasz mu zrozumieć błędy i popracować nad nimi, zapewniasz szkolenia, których potrzebują, i rozpoznaje ich sukcesy, zyskasz ich szacunek - bez względu na wiek (lub ich).
