Przy tak wielu wyzwaniach w miejscu pracy z pewnością nie potrzebujemy pomocy w tworzeniu większej liczby prób dla siebie. Ale często właśnie taki jest problem: poprzez nasze zachowania często zwiększamy własne obciążenia, zamiast zmniejszać stres w pracy.
Oto świetny przykład: w prezentacji, w której ostatnio uczestniczyłem, kobieta na widowni powiedziała, że kiedy ma pytanie do mówcy, zwykle poprzedza je słowami: „Czy bierzesz głupie pytania?”. Podczas gdy ten rodzaj komentarza może sprawi, że poczuje się lepiej, zadając to, co uważa za głupie pytanie, w rzeczywistości podważa jej inteligencję i profesjonalizm wśród kolegów i kolegów - prawdopodobnie nie zamierzony rezultat.
Pomyśl też o tym, w jaki sposób to zrobiłeś: czy kiedykolwiek dostałeś zadanie i nieśmiało odpowiedziałeś: „Jasne, że to zrobię, ale prawdopodobnie to spieprzę?”. Oczywiście w prestiżowej instytucji mówisz: „Och, nigdy nie mam się dobrze w szkole”. Ten rodzaj werbalnej samozabezpieczenia może poważnie zaszkodzić twojej pewności siebie i negatywnie wpłynąć na sposób, w jaki postrzegają cię inni.
Ale nie musi tak być. Jeśli chcesz poprawić swoje zaufanie, postrzegane kompetencje i wiarę w innych, zacznij od wskazania i naprawienia tych dwóch typowych zachowań zabijających wiarygodność.
Killer # 1: Korzystanie z Negatywnego Self-Talk
Spotkanie z szefem szefa przybiera nieoczekiwany obrót. Pojawia się współpracownik z prośbą o analizę, o której całkowicie zapomniałeś. Twój klient jest poinformowany o przesyłce, która dotarła z opóźnieniem, ponieważ zapomniałeś z dnia na dzień.
Czy którakolwiek z poniższych odpowiedzi brzmi znajomo?
Czasami mamroczesz te rzeczy tylko dla siebie. Częściej, aby ludzie wiedzieli, jak bardzo jest ci przykro z powodu tego incydentu, wypowiadasz je na głos - tak jakby publicznie krytykujący siebie demonstrował szczerość wyrzutów sumienia z powodu nieudanego zadania.
Kiedy jednak zanurzasz się w negatywne samo-mówienie, tworzysz samospełniającą się przepowiednię. Przyznajesz, że nie ma rozwiązania i akceptujesz porażkę. Co gorsza, mówisz to samo wokół siebie. Pomyśl o czasach, w których słyszałeś, jak ktoś mówi o sobie surowe i negatywne rzeczy. Czy masz zaufanie do jego pracy? Czy możesz na nim polegać? Czy to ktoś, kogo chcesz zobaczyć w promocji lub nagradzany? Nie podejrzewam
Jak poprawić kurs
Kiedy popełnisz błąd - jak wszyscy nieuchronnie - zawiesisz potrzebę osądzania siebie lub krytykowania. Zamiast tego potwierdź sytuację (i innym, jeśli to konieczne) i określ ścieżkę naprawczą.
Nie oznacza to, że powinieneś unikać radzenia sobie z błędami lub niedociągnięciami. Ale zamiast krytykować siebie, skoncentruj się na przejęciu odpowiedzialności za sytuację, zaprojektowaniu rozwiązania problemu i upewnieniu się, że to się nie powtórzy. Pokażesz innym, że będziesz właścicielem swojej pracy - dobrych, złych i brzydkich. A kiedy jest brzydka, nie będziesz jęczeć, szukać kozła ofiarnego ani grać w winę.
Killer # 2: Kompulsywnie przepraszający
Jesteś na spotkaniu Ktoś prosi o podanie spoiwa, ale ty go grzebasz, a on spada na stół. "Przepraszam!"
Wysyłasz ostateczną wersję raportu do swojego szefa, 15 minut później, niż powiedziałeś. Zaczynasz wiadomość e-mail od: „Przykro mi, że wysyłam to tak późno”.
Jasne, że z pewnością są chwile w życiu - i w twojej karierze - kiedy przeprosiny są uzasadnione, konieczne i znaczące. Ale są też kompulsywne przeprosiny, które mówimy za nieistotne nieszczęścia, kiedy żadne przeprosiny nie są naprawdę potrzebne.
Możesz myśleć, że przeprosiny są dobrym sposobem na budowanie relacji i wyrażanie troski o dobre samopoczucie innej osoby, ale w rzeczywistości mogą podważyć twoją postawę zawodową. W swojej książce „ Nice Girls Don't Get the Corner Office” Lois Frankel stwierdza: „Przeprosiny za niezamierzone, nijakie, nie skandaliczne błędy podkopują naszą pewność siebie, a z kolei zaufanie innych do nas”.
(I tak, badania pokazują, że jest to bardziej problem kobiet niż mężczyzn. Mężczyźni równie chętnie jak kobiety przepraszają za coś, co zrobili źle, ale mają inne wyobrażenie o tym, co definiuje „źle”. Kobiety mają skłonność do przepraszania za bardziej trywialne sprawy.)
Jak poprawić kurs
Najlepszym sposobem zmiany zachowania jest zauważenie, jak często to robisz. Zachęcam moich klientów do aktywnego spędzania około dwóch tygodni, odnotowując, jak często przepraszają. Gdy dowiesz się, jak często (i często nieumyślnie) to robisz, możesz zacząć zmieniać swoje zachowanie.
Na przykład przestań zaczynać wiadomości e-mail od „przepraszam za…”. Zaraz po wpisaniu słowa „przepraszam” umieść nad nim backspace i kontynuuj zdanie.
Jeśli szef nie zgadza się ze sposobem, w jaki poradziłeś sobie z problemem klienta, nie przepraszaj, że zrobiłeś to źle. Wyjaśnij raczej logikę, którą zastosowałeś do rozwiązania, aby mogła zrozumieć twoje myślenie, a następnie poproś o opinię: „Na podstawie opinii klientów pomyślałem, że podjęliśmy odpowiednie działania w tej sprawie. Powiedz mi więcej o swoich oczekiwaniach, aby następnym razem lepiej się dostosować. ”
Jeśli dostarczasz coś późno, zaznacz: „Doceniam twoją cierpliwość”, a jeśli wpadniesz na kogoś, po prostu powiedz: „Przepraszam”.
Nie zrozum mnie źle: jeśli jest coś, co naprawdę zasługuje na przeprosiny, przeproś. Zrób to szybko i tylko raz, a następnie przejdź do opracowania rozwiązania.
Gdy weźmiesz odpowiedzialność za swój język, rozmowę i sposób interakcji z innymi, poczujesz się pewniej. W rezultacie inni też będą mieli więcej zaufania do ciebie.
