Właśnie kończysz studia, rozpoczynając swoją pierwszą „prawdziwą” pracę i czujesz się na szczycie świata. A potem to się stanie. Sam to odbierzesz, a może twój szef cię zbeształ za coś i zrozumiesz: wciąż jesteś bardzo studentem pierwszego roku.
Możesz czytać instrukcje, rozmawiać z mentorami i starać się jak najlepiej, ale czasem będziesz się bałaganić. I możesz nawet nie zdawać sobie z tego sprawy - dopóki nie spotkasz się z upomnieniem, krytyką lub po prostu ignorowaniem swoich pomysłów.
Przez pierwsze kilka miesięcy mojej pierwszej pracy byłem na ważnym, całodziennym spotkaniu z moim nowym menedżerem i kilkoma klientami. Pochodząc ze szkoły, zawsze myślałem, że „uczestnictwo” i dzielenie się przemyśleniami było tym, jak pokazałeś, że jesteś mądrym i zaangażowanym członkiem zespołu. Tak więc przez cały dzień oferowałem moje sugestie, wskazówki i obserwacje naszemu klientowi. Niestety dopiero późnym popołudniem zdałem sobie sprawę, że za każdym razem, gdy otwieram usta, mój szef rzuca mi złe spojrzenie.
Po zakończeniu spotkania i wyjściu klientów warknął na mnie: „Nie zatrudniliśmy cię dla twojej wiedzy - nie mów na spotkaniach z klientami”.
Nie byłem przyzwyczajony do wpadania w kłopoty w szkole, zwłaszcza że nie uczestniczyłem, więc byłem zszokowany odpowiedzią, którą otrzymałem.
Patrząc wstecz, mój kierownik miał rację: opinie, które przedstawiłem tego dnia, nie pomagały w delikatnych relacjach z naszym zespołem. Nie, nie podobało mi się, że moje sugestie zostały odrzucone w ten sposób - a on z pewnością mógł być milszy - ale było to doświadczenie, z którego się nauczyłem.
Kiedy Twój pomysł lub wkład zostanie zestrzelony, nie bierz go do siebie. Rozmawiałem z kilkoma profesjonalistami, którzy podzielili się swoimi historiami i poradami na temat uczenia się na własnej skórze w pracy. Margaret z Bostonu mówi: „Trzeba krytykować krytykę tak obiektywnie, jak to możliwe - czy masz pomysł, który nie jest oparty na bazie?”. Jeśli zdasz sobie sprawę, że twoja rekomendacja była nieaktualna, pozwól jej odejść. Margaret sugeruje także odbijanie się od trudnych sytuacji lub pytań zaufanym znajomym.
Następnie upewnij się, że nauczysz się, co robić inaczej w przyszłości. W moim przypadku zacząłem oceniać, czy mam fachową wiedzę na ten temat, zanim zacznę mówić przed klientem - w mojej firmie spotkania z klientami nie były czasem na burzę mózgów.
Sam w Nowym Jorku podziela inną strategię: „Właściwie prowadzę mały rejestr pewnych rzeczy, takich jak:„ Europejski menedżer nigdy nie lubi pomysłu, aby jego pracownicy podróżowali do Stanów ”. W ten sposób moje sugestie są na ogół informowane i nie mówię ani nie robię czegoś, co, jak wiem, zostanie zestrzelone ”.
Jeśli istnieje głębszy problem - jeśli szef nigdy nie zgadza się z twoimi sugestiami lub nie atakuje cię osobiście za nie - może być czas na dyskusję jeden na jednego. Ale zdawaj sobie sprawę, że większość krytyki w miejscu pracy nie ma charakteru osobistego i nie wnikaj w nią zbyt wiele, szczególnie wcześnie.
Spostrzeganie odrzuconych pomysłów jest częścią procesu uczenia się - wyzwaniem do pokonania i błędem, którego się nie powtarza, ale nie przeszkodą do zmartwienia. Przy odrobinie szczęścia, zanim się zorientujesz, przejdziesz do nowego zestawu umiejętności, grubszej skóry i lepszego zrozumienia środowiska zawodowego.
