Kilka lat temu, w inny typowy środowy poranek, jeden z dyrektorów mojej firmy zwołał spotkanie w ostatniej chwili. Ja i moi współpracownicy, większość z nas zdezorientowanych, zebraliśmy się przy stole i dowiedzieliśmy, że Lisa (a nie jej prawdziwe imię) nie będzie dłużej pracować w firmie.
Chociaż nie było do końca jasne, czy Lisa została zwolniona, czy zwolniona, jedyną rzeczą, która była jasna jak na dzień, było to, że nie mieliśmy „plotkować na ten temat” między sobą. Wydawało się, że to był powód, dla którego zwołano to spotkanie.
Chociaż rozumieliśmy powody tej instrukcji, trudno było nic nie mówić sobie nawzajem i po prostu spędzać dzień, chociaż nic się nie wydarzyło, jakby ta bardzo starsza osoba, którą większość z nas podziwiała i doceniła, byłaby nie jest już częścią naszego dnia pracy.
Ale tak się dzieje: pewnego dnia pracujesz ramię w ramię z Trevorem, wysyłając mu e-mailem liczby, których potrzebujesz, i śmiejąc się z nim z irytującego ćwiczenia przeciwpożarowego podczas jednego z najzimniejszych dni w roku - a następnego jego biurko jest czyste, a jego krzesło jest puste.
Co powinieneś zrobić Jak oczekuje się od ciebie reakcji? Ponieważ walczyłem w 100% z zaleceniem wiceprezesa, aby nie spekulować na ten temat, postanowiłem skontaktować się z Melody Godfred, trenerką Muse i założycielką Write in Colour, w celu uzyskania jej fachowej porady, jak profesjonalnie poradzić sobie ze zwolnieniem współpracownika, ale także jak prawdziwy żywy człowiek z uczuciami.
Chociaż analizowanie tego, co się stało, gdy współpracownik traci pracę, może wydawać się naturalne, Godfred sugeruje, aby przypomnieć sobie, gdzie leży Twoja główna odpowiedzialność: wobec pracodawcy. Mówi dalej, że „najlepszą rzeczą do zrobienia jest unikanie spekulacji, plotkowania lub ogólnej rozmowy”, a to dotyczy zarówno publicznie, jak i prywatnie.
Powinno być oczywiste, że mówienie klapsa na temat twojego pracodawcy - nawet jeśli twoja żona pracuje w puszce - jest niewłaściwe. Może to nie tylko zagrozić twojej pracy, ale może „stworzyć toksyczną kulturę, która hamuje twój rozwój i firmę”. I jestem pewien, że pospiesznie się denerwujesz, mówiąc, że tacy a tacy sami powinni byli dostać zwolniony zamiast tego nie jest czymś, co kiedykolwiek chciałbyś wrócić i prześladować.
Jak zauważa Godfred, „Kultura to obecnie wielkie, modne słowo” i chociaż można go nadmiernie podkreślić, ma realne znaczenie w sytuacji takiej jak ta, w której „klimat w pracy jest prawie tak samo ważny dla twojego szczęścia jak praca które robisz. Jeśli zabijesz tę atmosferę, będąc negatywnym i wyrządzając krzywdę swojemu pracodawcy, jedyne, co osiągniesz, to doprowadzenie siebie i swoich kolegów do nieszczęścia, a nawet potencjalne przemówienie na drodze do zwolnienia z pracy. ”
Biorąc to pod uwagę, prawie niemożliwe jest kontynuowanie normalnej sytuacji, gdy zdarza się to członkowi twojego zespołu - szczególnie gdy nie znasz wszystkich szczegółów i kiedy naprawdę lubisz tę osobę. Nie jest szaleństwem zastanawiać się, czy znikniesz jako następny. Twój umysł, nieuchronnie chwiejący się, zaczyna kwestionować własne bezpieczeństwo lub jego brak. Może nawet zaczynasz kwestionować swoje wyniki. Czy to możliwe, że Twoja praca jest na linii i nie masz pojęcia? Lub, jeśli masz pewność, że szef nie ma żadnych skarg na twoją pracę, zastanawiasz się: czy to pierwszy znak nadchodzących większych zwolnień?
Niezależnie od tego, czy obawiasz się zwolnienia za wydajność, czy zwolnienia z powodu cięć budżetowych firmy lub restrukturyzacji działów, nie pomoże ci to w osiągnięciu rekordowych rozmiarów. Zamiast tego umów się na szczerą rozmowę ze swoim menedżerem i szczerze mów o swoich obawach. Jeśli rozpoczęcie szczerej rozmowy na temat zwolnienia lub zwolnienia ostatniego pracownika jest przerażające, spróbuj wprowadzić ją do rozmowy, a może nawet zartować, jeśli masz łatwą i komunikatywną relację z szefem. Możesz powiedzieć: „Bardzo mi przykro z powodu odejścia. Nie spodziewam się poznać wszystkich szczegółów, ale… mam nadzieję, że nie będę następny!
Możliwe, że twój szef uspokoi twoje obawy tam i teraz. Lub rozmowa może być okazją do uzyskania cennych informacji zwrotnych na temat tego, w jaki sposób możesz się poprawić - nie tylko po to, aby uniknąć wyrzucenia z pracy, ale także wziąć udział w promocji lub podwyżce.
Kiedy już obawiasz się, że stracisz pracę, wiedz, że nie musisz wstać i zapomnieć o tym, co się stało, i pochować się w swoich zadaniach. Powinieneś czuć wolność, by dotrzeć do osoby, która straciła pracę, ale Godfred nie zaleca komentowania konkretnej sytuacji. Zamiast mówić: „To do bani, że ci to zrobili”, możesz powiedzieć: „Będę za tobą tęsknić w biurze”.
Jeśli dana osoba była przyjacielem, to oczywiście „możesz i powinnaś nadal być przyjacielem”, szczególnie dlatego, że „istnieje szansa, że potrzebuje ona przyjaciela bardziej niż kiedykolwiek w tym trudnym czasie”. Rada Godfreda jest trafna. Mimo że nie mam wyrzutów sumienia wobec mojej firmy, mądrzejszy ja pozostałby jeszcze bardziej dla własnej korzyści.
Więc zaoferuj ramię lub ucho i daj znać swojemu kumplowi, że tęskni, ale unikaj mówienia czegokolwiek, co nie byłoby dla ciebie wygodne, gdyby dyrektor generalny się zorientował. Pewnie, możesz pomyśleć, że znasz całą historię, ale rzadko zdarza się tak w przypadku tych skomplikowanych spraw.
A jeśli inni współpracownicy spróbują zaangażować cię w plotki i bezsensowne rozmowy, zamknij je. Nie pomagasz osobie, która straciła pracę, mówiąc o nim za jego plecami. Podżegasz tylko do przyszłych problemów - i, jak powiedział Godfred, stawiając własną pozycję na linii.
Tak, to trudna sytuacja, ale niestety pewnie kilka razy przewróci głowę w trakcie twojej kariery. Nauczenie się, jak sobie z tym poradzić, pomoże ci tylko w przyszłości.
