Głosuj teraz
Powszechnie wiadomo, że po ukończeniu studiów wysokiej jakości studenci, zwłaszcza kierunki finansowe, są przyciągani, a także pchani na stanowiska analityków w bankach inwestycyjnych lub firmach konsultingowych. Jest również zrozumiałe, że ci uczniowie chętnie zapisują się na kilka lat, aby porzucić życie towarzyskie, hobby, przyjaciół i rodzinę w zamian za przyspieszenie kariery. Ale pomimo lat świetnych przygotowań akademickich, jest tylko kilka rzeczy, na które nie możesz się przygotować, kiedy wejdziesz do pracy w pełnym wymiarze godzin.
Nie pobłogosławił mnie genialny iloraz inteligencji ani pamięć fotograficzna. Nie urodziłem się w bogatej rodzinie, która mogłaby mi pomóc na ścieżce Ivy League i wspierać mnie, gdy byłam w szkole. Zamiast tego użyłem smaru łokciowego, aby zdobyć pełne stypendium naukowe i, podobnie jak przez poprzednie 18 lat, pracowałem ciężej niż ktokolwiek inny, kogo znałem, aby ukończyć summa cum laude rok wcześniej niż reszta mojej klasy.
Tak więc największą niespodzianką dla mnie, kiedy wkroczyłem do świata bankowości inwestycyjnej, było to, że nie mogłem już po prostu przepracować moich rówieśników. Pracowałem w każdy weekend, codziennie jedząc przy biurku trzy posiłki (niestety czwarte) i ciągnąc 100 godzin tygodni, co sprawiło, że fizycznie nie jestem w stanie zrobić więcej lub lepiej się przygotować niż moi rówieśnicy. Każdy analityk w bullpen pływał pod prądem wodospadu Niagara i tylko tyle mogliśmy zrobić, by po prostu utrzymać głowę nad wodą.
Tutaj popełniłem największy błąd w mojej pierwszej pracy: nie prosperowałem, a zamiast tego zrobiłem wszystko, co mogłem, aby przeżyć. Nigdy nie oszukiwałem w jakikolwiek sposób, ale czasami różnica między powrotem do domu o 23:00 a 1 w nocy oznaczała użycie szablonu lub schematu prezentacji innej osoby, niż kopanie głębiej i tworzenie rzeczy, które mogłyby być lepsze lub bardziej odpowiednie. Czasami oznaczało to, że nie rozumiałem każdej liczby w moim modelu. Czasami oznaczało to, że prześlizgnąłem się po ostatniej książce, zamiast przeglądać ją z grzebieniem o drobnych zębach, ponieważ wiedziałem, że znajdę jakiś tekst, który nie jest wyrównany lub jakiś numer, który nie jest poprawnie sformatowany, i „ Będę musiał ponownie wydrukować i ponownie powiązać 80-stronicową książkę po raz piąty tej nocy.
O dziwo, przegapiłem doświadczenie uczenia się, które mogłem zdobyć, ponieważ poświęciłem mu tyle czasu. Ponieważ każdą minutę czułem, próbując dokończyć produkt, nie korzystałem z pełnego banku wiedzy dostępnego do mojego użytku podczas pracy nad każdym zadaniem. Nie zrozum mnie źle - praca ponad dwa razy większa niż typowy 40-godzinny tydzień pracy zapewnia ogromną wiedzę, doświadczenie i ekspozycję w twoim mózgu, której większość innych pozycji podstawowych nigdy nie mogłaby dotknąć, ale opuściłem bankowość czując się jak Zostawiłem trochę wiedzy finansowej na stole. Trudno przyznać, że pochodzi od perfekcjonisty.
Odebrałem bezcenne doświadczenie i jestem naprawdę wdzięczny za czas spędzony jako analityk wraz z tymi wszystkimi pojemnikami na wynos. Dano mi pewność, że uda mi się to zrobić w każdej firmie, do której się udałem, a nawet pewność, że pewnego dnia rozpocznę własną działalność, o której nigdy wcześniej nie sądziłbym, że jest to możliwe.
Mimo to, największą nagrodą z mojej pierwszej pracy było nigdy nie robić żadnych skrótów. Poznaj każdy e-mail w skrzynce odbiorczej, każdy numer w plikach programu Excel i każdy fragment żargonu na każdej stronie. Zadawaj pytania, jeśli sam nie możesz tego zrozumieć. A kiedy wszyscy opuścili biuro na dzień i jesteś ostatnim, który pragnie wrócić do domu na trochę snu, nie pozwól, aby lenistwo powstrzymało cię przed zanurzeniem się w każdej umiejętności i odrobiną wiedzy, która sprawi, że będziesz lepszy w jutro twoja praca, nie mówiąc już o następnej pracy.
W końcu pierwszą lekcją finansów jest rezygnacja teraz, aby mieć więcej później - rezygnacja z kilku trudnych minut lub godzin, jeśli trzeba, i poprawienie się w tej chwili, aby naprawdę móc wydobyć to, co wkładasz praca.
