Miałeś dwa wywiady z nową firmą i obie wypadły bardzo dobrze. Teraz zostałeś poproszony o udział w jednej „ostatniej” rundzie. Optymizmem jest naturalne - i zacząć planować, w jaki sposób przekażesz wiadomości aktualnemu szefowi.
Ale nawet jeśli wszystko wygląda obiecująco, nie zaczynaj zachowywać się tak, jakbyś miał pracę, dopóki jej nie dostaniesz. Wczesne dzielenie się zbyt dużą ilością informacji o poszukiwaniu pracy może stworzyć niezręczną sytuację dla ciebie i twojego szefa.
Oczywiście nie jest tajemnicą dla pracodawców, że w danym momencie ich pracownicy mogą się rozglądać, ale istnieje duża różnica między szefem, wiedząc, że szukasz nowej pracy, a pewnością na pewno.
Prawie nauczyłem się tej lekcji na własnej skórze. Raz przeszedłem trzy wyczerpujące sesje osobiste, każda z wieloma osobami. Wiedziałem, że wszystko idzie w dobrym kierunku, a kierownik ds. Rekrutacji używał zwrotów typu „kiedy zaczynasz, chciałbym, żebyś pracował nad …”. Firma chciała, żebym przyszedł po raz ostatni jako formalność, co Zakładałem, że będzie, kiedy zaoferują mi pracę.
Naturalnie więc kupiłem butelkę szampana i poszedłem do domu, by sporządzić list rezygnacyjny, planując przekazać go mojemu szefowi następnego ranka. Ale coś mnie powstrzymało - tak bardzo chciałem przejść do następnej okazji, że całkowicie zignorowałem fakt, że tak naprawdę nie miałem pracy .
Postanowiłem się powstrzymać i dobrze, że tak zrobiłem. Kilka dni później, po kolejnej gwiezdnej rozmowie, zostałem poinformowany, że firma zdecydowała się pójść z innym kandydatem. Jak się okazało, CEO miała przyjaciółkę, której córka szukała pracy, i dostała pracę.
Gdybym złożył ten list rezygnacyjny przy pierwszym impulsie, postawiłbym się w niezwykle zawstydzającej sytuacji, że muszę wycofać swoje zawiadomienie i błagać o utrzymanie pracy, nie wspominając już o nieufności, którą mój szef prawie na pewno miałby jako wynik podróbki.
Z drugiej strony, jako kierownik, niestety widziałem kilku moich pracowników, którzy popełniali ten błąd. Weźmy ten scenariusz: Kiedyś pracownik powiedział mi, że ma zamiar zacząć szukać nowej pracy. Twierdziła, że po prostu daje mi heads-upa, ale nie mogłem nie zinterpretować sytuacji jako źle ukrytego zagrożenia. Wydawało mi się, że powiadomienie o jej planowanym odejściu było grą dla siły negocjacyjnej, przy założeniu (niepoprawnie), że spróbuję zachęcić ją do pozostania. Innymi słowy, widziałem jej spowiedź jako próbę zmuszenia mnie do zapłacenia jej więcej.
Niezamierzoną konsekwencją było to, że od tego momentu uważałem ją za krótkotrwałą. Nie ufałem jej, że będzie pracować nad ważnymi projektami z obawy, że ukończy tylko część pracy, a następnie poda mi kolejne „heads-up” i spróbuje podbić, wiedząc, że nie stać mnie na utratę jej z projektu . Do dziś nie mam pojęcia, czy intencje tej kobiety były altruistyczne czy samolubne, ale moje wrażenie na niej nie było dobre.
Kiedy zaczynasz szukać pracy, pomyśl o konsekwencjach przed wypuszczeniem kota z torby do pracodawcy i nie rób tego z wyprzedzeniem. Co ważniejsze, upewnij się, że czekasz, aż otrzymasz ofertę - na piśmie - zanim złożysz rezygnację. Nawet jeśli przeprowadziłeś kilka wywiadów, może upłynąć trochę czasu, zanim faktycznie odejdziesz, a twoja reputacja i szansa na pozytywne rekomendacje w przyszłości mogą zostać łatwo uszkodzone, jeśli powiadomisz o tym, zanim naprawdę będziesz gotowy odejść.
Pamiętaj, że to, jak porzuciłeś obecną pracę, jest równie ważne, jak rozpoczęcie kolejnej. Zerwanie jest trudne, ale radzę sobie z wyszukiwaniem i odejściem z rozwagą i szacunkiem dla swojego przyszłego pracodawcy, a są szanse, że nadal możesz być przyjaciółmi.
