Gdy tylko zaczniemy wypowiadać słowa, uczymy się mówić proszę i dziękuję - przepraszam . Od najmłodszych lat dowiadujemy się, że jeśli zrobimy coś złego, powinniśmy za to przeprosić.
I to wciąż prawda - jeśli lekceważysz zasady etykiety, spóźniasz się na ważną funkcję lub obrażasz przyjaciela, mówiąc, że przepraszasz, jest często ważnym krokiem do naprawienia zła. Ale przychodzi moment, zwłaszcza w miejscu pracy, kiedy zbyt przepraszanie lub przepraszanie za złe rzeczy wcale nie pomaga. I w rzeczywistości może się odwrócić.
Chcesz, aby szef i klienci byli zadowoleni, więc kuszące może być powiedzenie, że przepraszasz za wszystko, co idzie nie tak - w tym za rzeczy, które są całkowicie poza twoją kontrolą. Należy jednak pamiętać, że nie wszystko spoczywa na tobie. Niepotrzebne przeprosiny mogą podważyć twój profesjonalizm, wprowadzając wątpliwości i zmniejszając zaufanie innych do ciebie.
Przestań więc błagać o wybaczenie za dziwaczne krzesło w sali konferencyjnej (chyba, że naprawienie tego jest twoim zadaniem) lub spóźnienie faceta UPS. Postępuj zgodnie z tymi zaleceniami, a upewnisz się, że zachowałeś „Przykro mi” na swoim miejscu.
Zrób: Ostrożnie wybieraj przeprosiny
Wybór i wybranie, które błędy są warte przeprosin, świadczy o tym, że rozumiesz (lub brak) profesjonalnej oceny. Jeśli ofiarujesz te same wylewne przeprosiny za to, że nie zabrałeś ze sobą notatnika, jak za niedotrzymanie ważnego terminu, zasadniczo stawiasz dwie gafle na tym samym poziomie, chociaż nie są nawet blisko.
Czasami rzeczy, za które przepraszamy, wcale nie są gafkami. Jeśli wiadomość e-mail zostanie wysłana przed obiadem, a odpowiedź nie dotrze do popołudnia, nie przepraszaj za spóźnioną odpowiedź. Odbiorca prawdopodobnie nawet nie pomyślałby o tym tak późno, gdybyś o tym nie wspomniał. Podobnie nie rozpoczynaj e-maila lub rozmowy telefonicznej z „Przepraszam, że ci przeszkadzam, ale…”, chyba że istnieje bardzo dobry powód, dla którego jest ci przykro.
Nie: otwórz wątpliwości
Kiedy wypowiadasz słowa „przepraszam” lub „przepraszam za”, w zasadzie bierzesz odpowiedzialność za wynik, niezależnie od tego, czy to rzeczywiście była twoja wina. Jeśli tak nie jest, dlaczego inni myślą, że się mylisz?
Jeśli mówca twojego wydarzenia spóźni się, ponieważ zaspał i spóźnił się na swój lot, możesz spróbować rozwiązać problem, ale nie przepraszaj za jego złe zachowanie - to nie twoja wina, a na pewno nie chcesz, aby twój szef myślał to jest. Zrób sobie przysługę i nie zasadzaj niepotrzebnych wątpliwości.
Zrób: zmień, co możesz
Wiele rzeczy, za które kusi nas przeprosiny, to rzeczy, których nie jesteśmy pewni (moja była współpracowniczka przepraszała obficie i wielokrotnie za dźwięk, jaki wydawały jej buty na chodniku), lub zwykła roztargnienie.
Jeśli zauważysz w swoim zachowaniu wzorce, które przeszkadzają ci do tego stopnia, że przepraszasz je, zastanów się, co możesz zrobić, aby uniknąć takich sytuacji. Jeśli masz skłonność do zapominania o rzeczach, zanotuj elementy, które musisz zabrać na spotkanie, w swoim kalendarzu, abyś mógł je łatwo zabrać, wychodząc. (I, stary współpracowniku, być może powinieneś zainwestować w nowe buty lub gumowe podeszwy.)
Nie: Shirk Odpowiedzialność
Oczywiście unikanie przeprosin nie oznacza odpowiedzialności za listwy. Kiedy jesteś winny czegoś, niezależnie od tego, czy jest to naruszenie etykiety, czy zawodowy błąd, powinieneś przyjść czysty. Złóż szczere przeprosiny raz - tylko raz - i zaplanuj powrót do zdrowia po pomyłce. Jedyne, co gorsze niż niepotrzebne przeprosiny, to niepotrzebne przeprosiny, po których następuje niepotrzebne wyjaśnienie.
Następnym razem, gdy pokusisz się o coś przeprosić, weź głęboki oddech i zastanów się nad tym. Czy to była twoja wina? Zrobiłeś coś złego? A może przeprosiny wzbudzą wątpliwości co do twoich umiejętności? Pomyśl o wpływie, jaki chcesz mieć z przeprosinami i zapisz „Przepraszam” na chwile, kiedy naprawdę tego potrzebujesz.
